<<< ถ้ามีพระเอกขี่ม้าขาวมาตอนจบ ถือ ว่า ชนะได้ไหม >>>

พล็อต เรื่องไว้ดังนี้
ที่หมู่บ้านแห่ง หนึ่ง
(เรื่องสั้นเรื่องนี้ไม่ได้อิงนิยาย หรือประวัติศาสตร์ใดๆ)
ชายมาดเข้มคนหนึ่ง
เดินผ่านหน้าบ้าน เจ้าพ่อ
ที่เลี้ยงหมาไว้ เยอะแยะมากมาย
แต่แล้วจู่ๆ ก็มีหมาในบ้านที่ไม่ได้ล่ามโซ่ไว้
วิ่งเข้ามารุมกัด ชายมาดเข้มคนนั้น
ชายมาดเข้มคนนั้นก็ ใช่ย่อย
บวกกับคนแต่ง ลำเอียงนิดหน่อย
เลยเขียนให้ชายมาด เข้มคนนั้น
วิ่งไปหยิบไม้หน้า สาม
ไล่ตีหมาหน้าบ้าน เจ้าพ่อคนนั้น
จนบาดเจ็บไปหลายตัว
จวนเจียนจะโดนตีตาย หมด
แล้วจู่ๆ เจ้าพ่อก็โผล่ศรีษะออกมา
พูดด้วยเสียงอันน่า เกรงขามแต่นิ่มๆ ว่า
"เจ้ากร่าง เจ้ากัดเก่ง เจ้าดุจัง ...
หยุดได้แล้ว
อย่าไปกัดชายมาด เข้มคนนั้น
เขาไม่ใช่โจร เข้าบ้านให้หมด"
ว่าแล้วเหล่าสุนัข ลายต่างๆ
ก็วิ่งหางจุกตูด เข้าบ้านกันหมด
แล้วชายมาดเข้มคน นั้น
ก็โผเข้าไปกอดเจ้า ของหมา
พลางพูดว่า
"ท่านช่างดีเหลือ เกิน
ถ้าไม่ได้ท่าน
ป่านนี้ข้าต้อง โดนพวกหมาบ้าเหล่านั้น
รุมกัดตายไปแล้ว
ข้าซาบซึ้งใจยิ่ง นัก"
ตะเลงเตงเต้ง
ชายมาดเข้มคนนั้น
ซาบซึ้งจนน้ำตา ไหลพรากๆ
ทำให้ผู้คนที่เดิน ผ่านไปมา
เห็นเข้าก็อดซาบ ซึ้งตามไปด้วยไม่ได้
แล้วน้ำตาก็ไหลเอ่อ ออกมาอย่างไม่รู้ตัวไปด้วยกัน

หลังจากวันนั้นไม่ นานเท่าไหร่
ชายมาดเข้มคนนั้น
ก็รู้สึกกระหยิ่ม ยิ้มย่องใจ
ที่เขารู้สึกเอาชนะ เจ้าพวกหมาบ้านเจ้าพ่อได้
แต่แล้วจู่ๆ วันหนึ่ง
เมียเขาก็ถูกหมา บ้านเจ้าพ่อกัดเข้าให้อีก
ทำให้เขายั่วจัด
วิ่งไปหยิบไม้หน้า สาม
ไล่ตีหมาหน้าบ้าน เจ้าพ่อคนนั้น
จนบาดเจ็บไปหลายตัว
จวนเจียนจะโดนตีตาย หมด
แล้วจู่ๆ เจ้าพ่อก็โผล่ศรีษะออกมา
พูดด้วยเสียงอันน่า เกรงขามแต่นิ่มๆ ว่า
"เจ้ากร่าง เจ้ากัดเก่ง เจ้าดุจัง ...
หยุดได้แล้ว
อย่าไปกัดชายมาด เข้มคนนั้น
เขาไม่ใช่โจร เข้าบ้านให้หมด"
ว่าแล้วเหล่าสุนัข ลายต่างๆ
ก็วิ่งหางจุกตูด เข้าบ้านกันหมด
แล้วชายมาดเข้มคน นั้น
ก็โผเข้าไปกอดเจ้า ของหมา
พลางพูดว่า
"ท่านช่างดีเหลือ เกิน
ถ้าไม่ได้ท่าน
ป่านนี้ข้าต้อง โดนพวกหมาบ้าเหล่านั้น
รุมกัดตายไปแล้ว
ข้าซาบซึ้งใจยิ่ง นัก"
ตะเลงเตงเต้ง
ชายมาดเข้มคนนั้น
ซาบซึ้งจนน้ำตา ไหลพรากๆ
ทำให้ผู้คนที่เดิน ผ่านไปมา
เห็นเข้าก็อดซาบ ซึ้งตามไปด้วยไม่ได้
แล้วน้ำตาก็ไหลเอ่อ ออกมาอย่างไม่รู้ตัวไปด้วยกัน

หลายปีต่อมา
ลูกของเขาเดินผ่าน หน้าบ้านเจ้าพ่อคนนั้นอีก
และโดนหมาบ้านนั้น กัดอีก
พอชายมาดเข้มคนนั้น รู้ข่าว
ก็วิ่งไปหยิบไม้ หน้าสาม
ไล่ตีหมาหน้าบ้าน เจ้าพ่อคนนั้น
จนบาดเจ็บไปหลายตัว
จวนเจียนจะโดนตีตาย หมด
แล้วจู่ๆ เจ้าพ่อก็โผล่ศรีษะออกมา
พูดด้วยเสียงอันน่า เกรงขามแต่นิ่มๆ ว่า
"เจ้ากร่าง เจ้ากัดเก่ง เจ้าดุจัง ...
หยุดได้แล้ว
อย่าไปกัดชายมาด เข้มคนนั้น
เขาไม่ใช่โจร เข้าบ้านให้หมด"
ว่าแล้วเหล่าสุนัข ลายต่างๆ
ก็วิ่งหางจุกตูด เข้าบ้านกันหมด
แล้วชายมาดเข้มคน นั้น
ก็โผเข้าไปกอดเจ้า ของหมา
พลางพูดว่า
"ท่านช่างดีเหลือ เกิน
ถ้าไม่ได้ท่าน
ป่านนี้ข้าต้อง โดนพวกหมาบ้าเหล่านั้น
รุมกัดตายไปแล้ว
ข้าซาบซึ้งใจยิ่ง นัก"
ตะเลงเตงเต้ง
ชายมาดเข้มคนนั้น
ซาบซึ้งจนน้ำตา ไหลพรากๆ
ทำให้ผู้คนที่เดิน ผ่านไปมา
เห็นเข้าก็อดซาบ ซึ้งตามไปด้วยไม่ได้
แล้วน้ำตาก็ไหลเอ่อ ออกมาอย่างไม่รู้ตัวไปด้วยกัน

ในฤดูร้อนของปี หนึ่ง
หลานของชายมาดเข้ม
ก็มาเยี่ยมบ้านชาย มาดเข้ม
แล้วเดินผ่านหน้า บ้านเจ้าพ่อ
และโดนหมากัดอีก
ชายมาดเข้มรู้ข่าว
ควันออกหูเป็นยังไง เป็นกันวันนี้
งวดนี้คงได้เห็นดี กันแน่ๆ
ว่าแล้ววิ่งไปหยิบ ไม้หน้าสาม
ไล่ตีหมาหน้าบ้าน เจ้าพ่อคนนั้น
จนบาดเจ็บไปหลายตัว
จวนเจียนจะโดนตีตาย หมด
แล้วจู่ๆ เจ้าพ่อก็โผล่ศรีษะออกมา
พูดด้วยเสียงอันน่า เกรงขามแต่นิ่มๆ ว่า
"เจ้ากร่าง เจ้ากัดเก่ง เจ้าดุจัง ...
"หยุดได้แล้ว
อย่าไปกัดชายมาด เข้มคนนั้น
เขาไม่ใช่โจร เข้าบ้านให้หมด"
ว่าแล้วเหล่าสุนัข ลายต่างๆ
ก็วิ่งหางจุกตูด เข้าบ้านกันหมด
แล้วชายมาดเข้มคน นั้น
ก็โผเข้าไปกอดเจ้า ของหมา
พลางพูดว่า
"ท่านช่างดีเหลือ เกิน
ถ้าไม่ได้ท่าน
ป่านนี้ข้าต้อง โดนพวกหมาบ้าเหล่านั้น
รุมกัดตายไปแล้ว
ข้าซาบซึ้งใจยิ่ง นัก"
ตะเลงเตงเต้ง
ชายมาดเข้มคนนั้น
ซาบซึ้งจนน้ำตา ไหลพรากๆ
ทำให้ผู้คนที่เดิน ผ่านไปมา
เห็นเข้าก็อดซาบ ซึ้งตามไปด้วยไม่ได้
แล้วน้ำตาก็ไหลเอ่อ ออกมาอย่างไม่รู้ตัวไปด้วยกัน

โดย มาหาอะไร