5ต้อง1ไม่ ก้าวต่อไปของคนเสื้อแดง
ไม่ ต้องรอแกนนำ ไม่ต้องรอใคร นี่คือภาคประชาชนเริ่มต้นที่พวกเรากันเอง จงดำรงการต่อสู้ดำรงอุดมการณ์คนเสื้อแดงไว้ให้ได้ สร้างและสืบทอดเจตนารมณ์ เผยแพร่ถ่ายทอดความจริง สร้างตัวแทนของเราทุกระดับ เสียสละและช่วยเหลือพี่น้องเสื้อแดงที่ตกทุกข์ได้ยากจากการต่อสู้ ปฏิเสธความร่วมมือหรือเข้าร่วมใดๆกับรัฐบาลอำมาตย์
โดย ศรีศูทร ราชประสงค์
28 พฤษภาคม 2553
อ่าน ประสบการณ์19พฤษภาของผู้เขียน:
เราถูก สังหารหมู่ เราไม่ใช่ผู้ก่อการร้าย ชัย ชนะบนความพ่ายแพ้
ในการ ต่อสู้ที่ผ่านมามองดูภายนอกซึ่งเหมือนว่าเราพบกับความพ่ายแพ้ เราสูญเสียชีวิตพี่น้องของเรา แกนนำเราโดนจับ สถานีโทรทัศน์เราโดนปิด พี่น้องเราโดนจับไปหลายคน มองดูเหมือนเราพ่ายแพ้อย่างยับเยิน
แต่ในความพ่ายแพ้ครั้งนี้ เราสามารถเปิดเผยธาตุแท้ของสังคมและชนชั้นปกครองออกมาให้สังคม ทั้งภายในและภายนอกประเทศได้รับรู้ถึ่งความชั่วร้ายของพวกเขาได้ อีกทั้งเราสามารถสร้างแนวร่วมทั้งภายในและภายนอกประเทศได้เพิ่มมาก ขึ้น
แต่เมื่อถามว่า สิ่งที่ได้รับมันคุ้มมั้ยกับการสูญเสียชีวิตของพี่น้องเรา ผมตอบได้เลยว่ามันไม่คุ้ม และในเมื่อมันไม่คุ้มเราต้องเดินหน้าต่อไป แต่ในการเดินหน้าต่อไปนั้นเราจะเดินไปในทางไหน เพราะสภาพปัจจุบันเราไม่แกนนำ เราไม่มีพื้นที่สื่อสารกัน
ซึ่งถ้า พูดในภาพรวม เราจะพบว่าพวกเราไม่มีที่ยืนภายในสังคมนี้ ถึงแม้ใจเราสู้ก็คงเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบาก แต่ขอให้สู้ต่อไปเพื่อความเสมอภาคและเพื่อพี่น้องที่สูญเสียไป
รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
หลังเหตุการณ์สลายการชุมนุม เราจะเห็นว่า รัฐบาลคิดว่าความสงบสุขของประเทศคือการทำให้คนเสื้อแดงไม่มีที่ ยืนในสังคม โดยการปิดกั้นสื่อ จับกุมแกนนำ จับกุมบุคคลที่พวกเขาเชื่อว่าสนับสนุนกลุ่มคนเสื้อแดง อีกทั้งออกข่าวให้ร้ายกลุ่มคนเสื้อแดง ซึ่งตอนนี้เป็นแค่ปฎิบัติการเริ่มต้นเท่านั้น และมีความเชื่อว่าต่อไปพวกเขาจะต้องแต่งตั้งผู้ว่าฯที่เป็นคนของ เขาใน พื้นที่ของเรา เพื่อตามไปปิดวิทยุชมชนของเรา อีกทั้งให้สัมปทานวิทยุชุมชนแก่คนของเขา เพื่อออกข่าวให้ร้ายและล้างสมองของพวกเรา
จากการกระทำที่ผ่านมาของพวกเขาทำให้เชื่อไปว่า แผนการปรองดองเป็นเพียงแค่ใช้ปากผายลมออกมาเท่านั้นเอง อีกทั้งสามารถเชื่อได้เลยจะไม่มีการยุบพรรคประชาธิบัตอย่างแน่นอน และเมื่อทราบอย่างนี้แล้วพวกเราจะปฎิบัติและก้าวเดินไปอย่างไร เพื่อที่จะสามารถลุกขึ้นสู้ต่อไปได้ น่าคิดนะ
สื่อสารมวลชนของพวกเรา
ต่อไปนี้เป็นที่ชัดเจนแล้วว่าเราจะไม่มีพื้นที่ สำหรับ สื่อสารกัน แต่พวกเราต้องสร้างมาให้ได้ซึ่งเมื่อมองดูแล้วก็จะมีทางเว็ปไซดต์ ต่างๆเช่น ThaiE-News เพราะฉนั้นเราต้องคงอยู่ไว้ และพัฒนาขึ้นเพื่อต่อสู้ของพวก เรา
สิ่งที่อยากเห็นจากสื่อทางอินเตอร์ เน็ตนั้นนอกจากข้อมูลทั้งสองด้านแล้วอยากเห็นข้อมูลทางวิชาการ เช่น รัฐธรรมนูญตอนนี้มันผิดปกติอย่างไร การทำอย่างไรให้องค์กรกลางเป็นก ลางจริง สังคมควรพัฒนาไปทางไหน ซึ่งข้อมูลพวกนี้ก็จะเป็นการพัฒนาความคิดของคนเสื้อแดงไปในตัว (แต่อย่าเป็นแบบวิชาการจ๋านะ เดี่ยวคนอ่านจะเบื่อเสียก่อน)
องค์กรใต้ดิน
ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าให้ไปวางระเบิดหรือไปเผาที่ ไหนนะ (ถึงแม้อาจจะมีใครคับแค้นใจอยากทำก็ตามที) แต่ในที่นี้หมายถึง กลุ่มคนที่เสียสละนำข้อมูลที่ถูกต้องและเป็นจริงไปนำเสนอต่อ ตัวอย่างเช่นคุณ bonbon moche ได้ทำ (อ่านได้จากบทความ ปฎิบัต ิการ(แอบ)ฝ่าวงล้อมของสือใจบอด-คนกรุงสลิดดก คืนยุติธรรมให้วีรชน) เพื่อที่ขยายข้อมูลของพวกเราไปยังกลุ่มชนชันต่างๆ เพราะเราต้องยอมรับว่าข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตของเรานั้นยังเป็นสือ สารที่ยัง ไม่กว้างพอที่จะไปต่อสู้กับพวกเขาได้
ภาค ประชาชนคนเสื้อแดง
หลังจาก ผ่านเหตุการณ์มานั้นได้พูดคุยภายในกลุ่มโดยตั้งคำถามว่า แล้วต่อไปนี้เราจะทำอย่างไร เราจะเดินไปทางไหน จะเดินอย่างไร ก็มีทั้งคำตอบในเชิงใช้ความรุนแรง คำตอบในเชิงสร้างสรรค์ แต่ส่วนใหญ่แล้วจะตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่ในส่วนตัวผมผมได้คำตอบแล้วนะว่าจะเดินไปข้างหน้าอย่างไร ลองมาฟังดูนะ
1.ดำรงการต่อสู้ไว้ ใน การดำรงไว้นั้น ก็คือการสร้างกลุ่มก้อนกันขึ้นมา โดยการพูดคุยกันภายในกลุ่ม การให้ข้อมูลต่างๆภายในกลุ่ม ซึ่งจากการสอบถามแล้วพบว่าทุกคนยังพร้อมที่จะสู้อยู่
2.สร้าง และสืบทอดเจตนารมณ์ โดยเริ่มต้นจากในบ้านโดยการพยายามชี้แจงว่าการเข้ามาเป็นคนเสื้อแดง ด้วยเหตุผล อะไร ทำไมต้องมาชุมนุมเรียกร้องการยุบสภา อีกทั้งต้องชี้แจงข้อเท็จจริงในสถานการณ์ต่างๆด้วย เช่น ทำไม่ต้องเชื่อว่า ทหารยิงประชาชน ทำไมถึ่งไม่เชื่อว่าอาวุธพวกนั้นเป็นของคน เสื้อแดง (ซึ่งตอนนี้ลูกผมเรียกว่าไอ้มาร์คแล้ว) ซึ่งต่อไปก็จะ พัฒนาไปยังกลุ่มเพื่อนภายในโรงงาน ภายในบริษัท ภายในที่ทำงานของแต่ละคน
3.ถ่ายทอดความคิดเห็น สิ่งที่ผมทำคือแสดงความคิดเห็นในเว็ปไซต์ต่างๆ ซึ่งบ่อยครั้งมากที่โดนพวกคิดต่างด่ากลับมา แต่ผมก็ไม่ได้โต้ตอบนะ เพราะว่าผมคิดว่ายิ่งโต้ตอบด้วยคำหยาบคายเหมือนพวกเขามันยิ่งสร้าง ความแตก แยกในภาคประชาชนมากขึ้น ผมไม่ต้องการแตกแยกในภาคประชาชน และอีกอย่างผมรู้ว่าผมรบกับใคร ผมไม่ได้รบกับประชาชน
ผม รบกับอำมาตย์ คนพวกนั้นถ้ารู้ความจริง และใจยอมรับก็สามารถมาเป็นพวก เราได้ ส่วนพวกที่งมงายแล้วก็ต้องปล่อยเขาไป คิดเสียว่าหมามาขี้รดหน้าบ้านเรา ถ้าเราไปด่าหมาทั้งที่รู้ว่าหมามันฟังไม่รู้เรื่องเรายิ่งกว่าหมา อีกนะ สู้เราไปจัดการกับเจ้าของหมาดีกว่า และเมื่อจัดการกับเจ้าของหมา เสร็จแล้ว หมามันไม่มีเจ้าของไม่มีอะไรแ-กเราค่อยโยนเศษกระดูกไปให้มันมันก็ จะมาเป็น พวกเราเอง (มุกนี้ใช่กับพวกที่เรียกตัวเองว่าสื่อสารมวลชน แต่ไม่ยอมเสนอความจริง ยอมรับใช้พวกเขาเพียงเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว เน้นไปทางสื่อทีวี)
4.สร้าง ตัวแทน เราก็ต้องทำเหมือนเขาที่เขาสร้าง นางพรทิพย์ นางอมรา นายสรยุทธ และใครต่อใครอีกหลายคนที่เมื่อก่อนสื่อต่างชมว่าเป็นคนดี (ใช้ความพยามอย่างมากเลยที่ใช้คำนำหน้าคนพวกนี้ ตอนแรกเป็นชื่อสัตว์เลื้อยคลานทั้งหมดเลย)
จริง อยู่ เราไม่สามารถสร้างคนระดับประเทศอย่างนั้นได้ แต่เราสามารถสร้างคนของเราในระดับสภาท้องถิ่นได้ ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ส.จ ส.ข และ ส.ส ต้องเป็นคนของเรา
5.ไม่ ร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางรัฐบาลจัดขึ้น เช่นวันนี้เขาจัดถนนคน เดิน ที่สีลมก็ขอต่อต้านโดยการไม่เข้าร่วม ไม่ใช่ว่าไม่เห็นอกเห็นใจคนไทยที่เขาได้รับผลกระทบจากความสูญเสีย ทรัพย์สิน รายได้ แต่คนไทยก็ต้องตระหนักเช่นกันว่าคนเสื้อแดงตายเจ็บมากมายจากการ กระทำเหี้ยม โหดของรัฐบาล ก็ต้องเห็นอกเห็นใจพวกเราด้วย ไม่ใช่เพิกเฉยไม่แยแสพวกเรา ราวกับว่ามีค่าน้อยกว่าห้างที่โดนเผา
6.เสีย สละและช่วยเหลือ อย่างเช่นคนเสื้อแดงจัดกิจกรรมอะไร ค้าขายอะไร ก็จะขอสนับสนุนและช่วยเหลือตามทุนทรัพย์ที่มี ซึ่งก็จะร่วมถึงผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตในเหตุการณ์ด้วย (ในตอนนี้ขอเมียไว้ 2,000 เพื่อช่วยเหลือน้องเบิร์ดที่เสียดวงตา และส่งเงินสนับสนุนกิจกรรมของคุณ bonbon mocheที่(แอบ)ปล่อยข้อมูลความเป็นจริงกรณีอำมาตย์สังหารหมู่คน เสื้อแดง ตอนนี้เมียมองตาเขียวอยู่ (แต่ไม่เป็นไรเรื่องผัวเมียเดี๋ยวเคลียร์ ได้)
สุดท้ายที่ผมทำไปนี้ ไม่ใช้ว่าผมจะดูพวกคนเสื้อแดงว่าจะถอดใจ ผมเชือว่าถึงรัฐบาลจะทำอะไรหนักหนาแค่ไหน ก็ไม่สามารถถอดเสื้อสีแดงออกจากตัวออกจากใจพวกเขาได้ แต่ที่ผมทำเพราะผมอยากนำเสนอแนวทางการดำรงในอุดมการณ์ของคนเสื้อแดง เอาไว้
และ ขยายอุดมการณ์ของคนเสื้อแดงให้กว้างขวางมากขึ้น
Posted by นักข่าวชาวรากหญ้า at 5/28/2010 05:13:00 หลังเที่ยง Links to this post
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น