แดงเชียงใหม่

กราบสวัสดี พี่น้องทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือน Blog นปช.แดงเชียงใหม่ ขอเรียนชี้แจงสักนิดว่า เรา ”แดงเจียงใหม่” เป็นกลุ่มคนชาวเจียงใหม่ที่เคารพรัก กติกาประชาธิปไตย ต่อสู้และต่อต้านเผด็จการทุกรูปแบบ อยากเห็นประเทศชาติภายภาคหน้า มีความเจริญ ประชาชน รุ่นลูกหลานของเราอยู่อาศัยอย่างร่มเย็นเป็นสุขในประเทศของพวกเราเอง ไม่มีกลุ่มอภิสิทธิ์ชนกลุ่มใดมาสูบเลือดเนื้อ แอบอ้างบุญคุณเฉกเช่นในยุคนี้ที่พวกเราเห็น การที่จะได้รับในสิ่งที่มุ่งหวังก็ต้องมีการต่อสู้แสดงกำลังให้สังคมได้รับรู้ และเพื่อที่จะให้กลุ่มบุคคลที่มีอำนาจในปัจจุบันได้เข้าใจในสังคมที่ก้าวหน้าเปลี่ยนแปลงไป ไม่อาจฝืนต่อกระแสการพัฒนาของโลก การต่อสู้ร่วมกับผองชนทั่วประเทศในครั้งนี้ เรา " แดงเจียงใหม่ " ได้ร่วมต่อสู้ทุกรูปแบบ และ ในรูปแบบที่ท่านได้เข้ามาร่วมอยู่นี้ คือการเผยแพร่ข่าวสารต่อสังคม

เรา " แดงเจียงใหม่ " ขอเชิญชวนร่วมกันสร้างขวัญ และกำลังใจให้เพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมกัน


"อันประชาสามัคคีมีจัดตั้ง
เป็นพลังแกร่งกล้ามหาศาล
แสนอาวุธแสนศัตรูหมู่อันธพาล
ไม่อาจต้านมวลมหาประชาชน"

.

วันอาทิตย์ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ฉันจะกลับมาแค่ "หยุด" ไม่ใช่ "ยอม"

ฉันจะกลับมาแค่ "หยุด" ไม่ใช่ "ยอม"
วันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 เวลา 07:00:00 น. มติชนออนไลน์











ภาพสุดท้ายก่อนแยกย้าย




เสียงจากคนเสื้อแดงที่น้อยใจเพราะต้องก้มหน้ารับชะตากรรมถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำอีก และสุดท้ายก็ต้องแบกรับความผิดหวังสูญเสียกลับบ้าน

คลิปเสียงสัมภาษณ์ชาวบ้านหลังแกนนำคนเสื้อแดงประกาศยุติการชุมนุมที่สี่ แยกราชประสงค์ทำให้ผู้ชุมนุมบางส่วนต้องรีบออกจากพื้นที่การชุมนุมขณะที่ กำลังเจ้าหน้าที่ทหารตำรวจได้รุกคืบเข้ามาทุกขณะแม้เสียงส่วนใหญ่จะโห่ดัง ลั่นเพื่อประกาศว่าจะไม่ถอยแต่เสียงปืนระเบิดที่ดังอย่างต่อเนื่องทำให้ ประชาชนต้องเดินเท้าออกจากพื้นที่การชุมนุมมือเปล่าแต่ต้องแบกรับกับความสูญ เสียความผิดหวัง ทั้งจากแกนนำที่ยอมถอยและรัฐบาลที่มองไม่เห็นกลุ่มผู้ชุมนุมเป็นคน หลายคนประกาศว่าแค่"หยุด"ไม่ใช่"ยอม"พร้อมรวมตัวทุกเมื่อหากมีการรวมตัวกัน อีกและไม่ใช่ครั้งแรกที่คนเสื้อแดงถูกกระทำเช่นนี้ยืนยันจะกลับมาเรียกร้อง ความยุติธรรมคืนมา

หลังจากที่ผู้ชุมนุมได้หนีกระสุนระเบิดและไฟไหม้หนีตายออกจากแยกราช ประสงค์บ้างก็ชูมือบางก็วางมือบนศีรษะเดินผ่านด่านตรวจของตำรวจทหารมีการ ตรวจค้นสัมภาระ2 จุดและลงชื่อก่อนนำตัวขึ้นรถเมล์ที่จอดรอบริเวณหน้าสนามศุภชลาศัยไปส่งที่ สถานีขนส่งหมอชิตและสถานีรถไฟบางซื่อระหว่างทางที่เดินทางยังมีกลุ่มประชาชน ที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงออกมายืนริมถนนบ้างก็โบกมืออำลาและอวยพรให้โชคดี แต่ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ขับไล่และชูนิ้วแสดงความรังเกียจพร้อมกับขว้างปา สิ่งของเข้าใส่รถซึ่งเจ้าหน้าที่ได้เตือนให้นำกระจกข้างลงก่อนแล้วเพื่อ ป้องกันเสียงและสิ่งของที่จะเข้ามากระแทกหัวและกระทบจิตใจหลังจากที่หนีจาก พื้นที่ชุมนุมที่ไม่ได้ต่างสมรภูมิรบในฉากของภาพยนตร์สงคราม แต่อย่างไรก็ตามอย่างน้อยยังเห็นน้ำใจของคนในสังคมไทย ถึงจะไม่รักไม่ชอบแต่ก็ไม่รังเกียจ เห็นอกเห็นใจกันในยามตกยากมากกว่ามานั่งซ้ำเติมให้เจ็บช้ำน้ำใจ

ผู้ชุมนุมกล่าวถึงการต่อสู้ในครั้งนี้แม้จะกลับบ้านมือเปล่าแต่พวกเขาได้ นำเอาการสูญเสียญาติ พี่น้อง ที่ร่วมต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ที่ต้องมาสังเวยชีวิตในเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นจำนวนมากและศพของวีรชนคนเสื้อ แดงคงตราตรึงในจิตใจของกลุ่มผู้ชุมนุมตราบนานเท่านาน




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ผู้ให้ข้อมูลร่วมกัน