จด หมายคุณณัฐวุฒิ จากที่คุมขัง ถึงเพื่อน

Posted by editor01

ผมเขียนเพลงนี้ กลางดึกคืนวันที่ 12 มิถุนายน แล้วมาต่ออีกวรรค
ก่อนออกมาพบพี่น้องที่มาเยี่ยม ช่วงสายวันที่ 13

อยู่ ที่นี่กว่า 20 วัน ตอนพลบค่ำ เห็นฝูงนกจับกลุ่มกันบินกลับรัง เป็นอย่างนี้ทุกวัน
นกที่บินไปแล้ว ครั้นก็บินกลับมาใหม่ ต่างกับเพื่อนเราผู้จากไป พวกเขาไม่กลับมา

แต่ที่จริงพวกเขาไม่ได้ไป ไหนเลย อยู่ในในเราตลอดเวลา

แด่เพื่อน

" ตะวัน ผ่านสนธยา
สกุณา เคียงกลับรวงรัง
สิ้นแรง แห่งความหวัง (หลัง)
รุ่ง ราง แสงยังหวนคืน

อกเอ๋ย โอ๋หัวใจฉัน
คิดถึงวัน เพื่อนเราหยัดยืน
แผด ดัง กระสุนปืน
ชีพถูกกลืน ดังไร้ราคา

หลับตาเถิด ผู้ทุกข์ทน
จะ ปลอบโยน เจ้าด้วยศัทธา
โบยบิน จากดินสู่ฟ้า
ผู้เข่นฆ่า ต้องชดใช้สักวัน"


ภาพจาก Star Jingkaojai
ถอดคำ ดักแด้ เจ้าแม่คนเดิม

http://thaienews.blogspot.com/2010/06/blog-post_5050.html