มาหาอะไร @ Maha-arai
บันทึกเรื่องราว สืบสาวความจริง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน.
Save the stories. Investigate the truth. Give to the next generation.
________________________________________
19 พฤศจิกายน 2009
<<< แนวทางการต่อสู้แบบ หลิว - เติ้ง >>>
ในระหว่างสงครามปลดปล่อยประชาชน
ซึ่งเป็นสงครามกลางเมืองของจีน
ระหว่างกองทัพของเหมา เจ๋อตุง
กับกองทัพของรัฐบาลเจียง ไคเชก
กองทัพเหมา ช่วงต้นๆ
ตกเป็นรองกองทัพฝ่ายรัฐบาล
กองทัพของเหมาแยกออกเป็นหลายสาย
สายหนึ่งที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก ในภายหลัง
คือสายหลิว - เติ้ง
ซึ่งมีแกนนำหลัก 2 คนคือ
หลิว ป๋อ กับ เติ้ง เสี่ยวผิง
ซึ่งแนวคิดในการทำศึกก็คล้ายๆ กัน
และเขาทั้งคู่ก็เรียกสายของเขาว่า หลิว - เติ้ง
ผมเลยขอเรียกว่าแนว ทางการต่อสู้แบบ หลิว - เติ้ง
คงเก็บมาเล่าเฉพาะบางตอนที่อยากจะ นำเสนอเท่านั้น
เพราะพึ่งดู VCD ได้ ไม่กี่ตอน คงยังเล่าหมดทั้งเรื่องไม่ได้
1 ในแนวทางการต่อสู้ของ หลิว - เติ้ง ก็คือ
ห้ามคนในกองทัพของเขา
ไปสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้าน
เช่นการไปปล้น ข่มขืน อะไรพวกนี้
มีอยู่ตอนหนึ่งคือตอนที่กองทัพของหลิว - เติ้ง
หนีการไล่ล่าจากกองทัพรัฐบาลเจียง ไคเชก
โดยยอมทิ้งอาวุธปืน ใหญ่และรถบรรทุกทั้งหมด
ท่าม กลางการคัดค้านของเหล่าแม่ทัพ
และทหารที่ร่วมสู้รบ
แต่หลิว - เติ้งก็สั่งให้ทำ
เพราะว่าเขาเลือกเส้นทางหนีลงใต้
มาตามเส้นทางที่เป็นโคลน
เพื่อไม่ให้กองทัพฝ่ายรัฐบาลตามมา ทัน
แต่ติดปัญหาตรงพวกรถ บรรทุกหรือปืนใหญ่
ที่ มักจะติดหล่มทำให้เคลื่อนไปข้างหน้าช้ามากๆ
หลิว - เติ้ง บอกทหารทำนองว่า
เราจะไปหาใหม่หรือจะไปสร้างกองทัพขึ้น มาใหม่
คือเขาเอาคนให้รอดจาก การถูกตามล่าก่อน
ท่ามกลางความเสียดายของเหล่าทหาร
เพราะอาวุธก็คือสิ่งจำเป็นที่สุดในการ รบ
จะให้มาระเบิดทิ้งต่อหน้า ต่อตา
ก็มีอาการต่อต้านกันขึ้นมา
สุดท้ายก็ยอมระเบิดทิ้ง
แล้วมุ่งหน้าลงใต้ไปถึงเมืองหนึ่ง
พอไปถึงปรากฏว่า
เมืองนั้นได้กลายสภาพเป็นเมืองร้าง ไปเรียบร้อยแล้ว
เพราะพอชาว บ้านรู้ข่าวว่ากองทัพแดงจะผ่านมา
ก็พากันอพยพขนของหนีไปกันเกือบหมด
เหลือไว้แต่คนแก่ๆ ไม่กี่คนไว้เฝ้าบ้าน
ซึ่งกองทัพแดงบางพวกก็คงไปสร้างวีรกรรม อะไรไว้
เมื่อกองทัพเติ้งมา ถึงเมืองนี้
ท่ามกลางสายฝนตกหนักตลอดเวลา
ทุกคนเปียกแฉะไปหมด
แต่เติ้งแทนที่จะไปยึดบ้านร้างให้ทหาร พัก
เขากลับสั่งให้ตั้งค่าย นอกเมือง
และออกกฏห้ามทหารไปปล้น
หรือไปทำร้ายชาวบ้าน
แต่ก็มีทหารคนหนึ่งแหกกฏ
ไปทำตัวเหมือนปล้นชาวบ้าน
คือไปเอาของมาแบบไม่จ่ายเงินอะไร ประมาณนั้น
พอ หลิว - เติ้ง ทราบข่าว
ก็สั่งให้ประหาร ชีวิตทหารหนุ่มคนนั้น
ท่ามกลางการขอร้องให้ไว้ชีวิต
ของเหล่าแม่ทัพนายกอง
และบรรดาทหารด้วยกัน
แต่ หลิว -เติ้ง ก็ยังยืนยันว่า
จะทำตามกฏที่ให้ไว้
ในวันที่มีการประหารชีวิต
ชาวบ้านมามุ่งดูและเกิดสงสาร
เพราะเห็นว่าความผิดไม่ได้มากอะไร
และของที่เอาไปก็ไม่มาก
แต่ หลิว - เติ้ง ก็ยังยืนยันให้ทำตามกฏ
หลังจากนั้นเขาทั้งคู่ และบรรดาทหารทั้งหมด
ก็มาทำพิธีศพให้กับทหารคนนั้น
แล้วจากเมืองนั้นไป
ในความคิดผม
แม่ทัพที่น่าเอาอย่าง
น่าจะเป็นเติ้ง เสี่ยงผิงมากกว่าเหมา เจ๋อตุง
เหมาใจร้อน หูเบา
หลายครั้งทำให้เกิดปัญหาตามมามากมาย
ในช่วงการปฏิวัติวัฒนธรรม
เติ้งและสหายจำนวนมาก
ไม่ถูกจำคุกก็โดนฆ่า
จากฝีมือพวกเรดการ์ด
ที่มีเมียของเหมาคุม
ในช่วงยุคแก๊งส์ 4 คน
และเหมายังทำผิดพลาดอีกหลายอย่าง
คนที่มาตามแก้คือ เติ้งเสี่ยงผิง
แต่ก็พอยกย่องได้ว่า
เหมาเป็นผู้นำในการรวมชาติจีนได้
แต่เรื่องอื่นผมดูแล้วว่าไม่ได้เรื่อง
ช่วงหนึ่งกำหนดนโยบายผิดพลาด
จนประชาชนอดอยากล้มตายหลายสิบล้านคน
จนเกิดลัทธิกินมนุษย์ด้วยกัน
และได้เติ้งนี่แหล่ะที่โดนไล่ไปเป็น กรรมกร
ทั้งๆ ที่ช่วยรบจนชนะในสงครามปลดปล่อยประชาชน
พอกลับมาเช็ดขี้เยี่ยวที่ทำไว้
ก็โดนใส่ร้ายเพราะคงกลัวจะมาแย่งอำนาจ
จนต้องติดคุกอยู่หลายปี
รอจนวันเเหมาตาย
ลูกน้องที่ร่วมรบกันมาคงทนไม่ไหว
ไปวางแผนล้มพวกแก๊งส์สี่คนได้สำเร็จ
และเติ้งก็กลับมาวางรากฐาน
ทำให้จีนมีเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งใน วันนี้
จะเห็นว่าบางคน เก่งการสู้รบในสงคราม
แต่ต้องมาตกม้าตายพ่ายแพ้ต่อเกม การเมือง
เพราะเสเสร้งไม่ เป็นและเชื่อใจคนมากเกินไป
สู้พวกปากหวานสอพลอไม่ได้
เลยแทบเอาชีวิตไม่รอด
เห็นมาเยอะแล้ว
โดย มาหาอะไร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น