อมาตย์ครองอำนาจได้เบ็ดเสร็จ ไม่มีรัฐประหาร ไม่มีรัฐบาลแห่งชาติ

ThaiDelphi

แม้ว่าหลายคนคิดว่า จะไม่มีเลือกตั้งใหญ่ จะเกิดรัฐบาลแห่งชาติ คือทางออกนับจากนี้
แต่สำหรับผมแล้ว ณ.วันนี้ ผมประเมินดูแล้วว่าไม่!

เพราะเวลานี้ อมาตย์ได้ยึดครองอำนาจทางทหารเบ็ดเสร็จ
ตีภาคการเมืองให้อ่อนแอ เละเทะ แทบไม่เหลือชิ้นดี
และกำลังผสานภาคตำรวจให้อยู่ในกำมือ ไม่ให้ดิ้นหลุดรอดไปได้
ที่ผ่านมาภาคตำรวจเดินเกียร์ว่าง เพราะมีปัญหาคลุกฝุ่นกันภายใน
เนื่องจากเทือกดันดารา ตั้งสัณฐานข้ามห้วยจากภูธรมานครบาล
อันเป็นเหตุให้ระดับกากีใหญ่ๆ ไม่พอใจ เดินเกมส์เกียร์ว่างประท้วงเงียบๆ
พยักหน้าแต่ไม่ทำงาน!

แต่ปัญหานี้โดนแก้ไขแล้ว โดยย้ายสัณฐานไปตำแหน่งที่เหมาะสม และปล่อยให้กลไก
การเลื่อนตำแหน่งของตำรวจเกลี่ยกันลงตัว สร้างความพอใจระดับหนึ่ง
ตำรวจในภายหน้าจะไม่มีการเดินเกมส์เกียร์ว่างอีกต่อไป!

ภาคทหารบูรพาพยัคฆ์ผงาดยกแผง ภาคตำรวจจัดสรรกันลงตัว ภาคตุลาการไม่ต้องผู้ถึงในคาถาทั้งหมด
ภาคการเมืองโดนทำลายจนเละเทะ ใครอยากอยู่รอดกินเศษกระดูกสบายๆ ต้องหมอบให้เห็นเป็นที่ประจักษ์
ใครแข็งขืนเป็นฝ่ายค้านอดอยากปากแห้งไป ภาคประชาชนก็อ่อนแอโดนแบ่งแยกแล้วปกครอง
โดนล้างสมองกล่อมไม่ให้สนใจการเมือง มองว่าเป็นเรื่องผลประโยชน์ เรื่องน่าเบื่อ ไม่ต้องไปยุ่ง
ทำให้นำมาซึ่งการนอนหลับทับสิทธิ์ไม่ตื่นตัวทางด้านการเมืองอันเป็นตัวแทนอำนาจภาคปร​ะชาชน

เช่นนี้แล้ว ณ.วันนี้ ผมเชื่อว่า ไม่มีการรัฐประหาร ยึดอำนาจ มีการเลือกตั้งเต็มที่ โดยที่อมาตย์
ไม่สนใจแล้วว่า พรรคใดจะได้เป็นรัฐบาลบริหารประเทศ ทั้งนี้เพราะควบคุมอำนาจไว้หมดโดยสิ้นเชิง!

ผมไม่เชื่อว่าจะเกิดรัฐบาลปรองดองแห่งชาติ อย่างเช่นพี่สุรชัย แดงสยามบอก เพราะประเมินดูแล้วว่า
มันเลยเงื่อนไขนั้นมาเยอะ อีกอย่างมันไม่มีเหตุการณ์ที่จะขับเคลื่อนไปสู่จุดนั้น เพราะถ้าจะทำ ทำตอนที่
สลายแดงแล้วมีคนตาย ลิเกออกแขกตอนนั้นได้หน้าเยอะกว่า เหมาะสมกว่าเยอะ แต่ตอนนี้มันเลยเวลามาแล้ว

ผมเคยคิดว่าอาจจะเกิดรัฐประหาร ไม่ได้เลือกตั้ง แต่ตอนนี้ไม่แล้ว เพราะประเมินดูแล้วว่า แม้แต่ภาคการเมือง
อมาตย์ก็เจาะซะพรุนไปหมด ขาใหญ่ทางการเมืองก็ติดใบแดงเป็นแถว ขากลางๆ ก็ลังเลพร้อมย้ายพรรคทุกเมื่อ
ถ้าผลประโยชน์ลงตัว รธน.50 ได้ฟื้นระบบโสเภณีทางการเมืองได้สำเร็จอีกครั้ง

เพราะฉะนั้น พรรคการเมืองไหนเป็นรัฐบาล อมาตย์ก็ไม่สนใจอีกแล้วในเวลานี้ เนื่องจากไม่มีทางที่เป็นรัฐบาลที่เข้มแข็งไปได้
และไม่มีทางที่จะได้อำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดแบบที่ รธน.40 มอบให้อีกต่อไป

แล้วภาคประชาธิปไตยจะเดินกันต่อไปอย่างไร?

ในส่วนภาคการเมืองที่อยู่ฝ่ายเรา เราคงต้องปล่อยให้เขาเล่นไปตามบทบาทที่ได้รับ คือ "ปรองดอง" เพื่อหวังว่า
ได้อำนาจทางการเมืองคืนมาบ้าง อำนวยความสะดวกในการเคลื่อนไหวได้บางส่วน ถ้าได้ถือครองอำนาจ
ในส่วนของมวลชนเสื้อแดง แกนนำคงถูกขังลืม จนกว่าเขาแน่ใจว่า "สำนึกได้แล้วหมอบราบคาบแก้ว"
ไม่มีพิษไม่มีภัย ไม่มีผลอะไรต่อมวลชน สิ่งที่มวลชนเสื้อแดงสมควรทำมากที่สุดคือ "ขยายมวลชน
ให้ตาสว่างให้มากที่สุด" แต่สิ่งที่กำลังเป็นอยู่ในปัจจุบันคือ

คนเสื้อแดงกำลังหดตัว!

เพราะความกดดันที่เราได้รับ จากการสูญเสีย ทำให้เราอยู่ในภาวะ ที่เริ่มคุยกันเอง เริ่มคบกันเอง
เริ่มมีสังคมเฉพาะคนเสื้อแดง สื่อสารกับคนเสื้อสีอื่นไม่รู้เรื่อง ใครพูดอะไรขัดหู เริ่มทนฟังได้น้อยลง!

วันนี้เราสมควรเปลี่ยนแปลงมัน เราเรียกร้องประชาธิปไตย เราต้องใจกว้างพอที่จะฟังเสียงที่คิดต่างได้
เราสมควรสื่อสาร พูดคุยกับคนอื่นๆ เพื่อให้เขาเข้าใจคนเสื้อแดง และเป็นเสื้อแดงได้ยิ่งดี
วันนี้เราต้องทำการบ้านกันให้มากขึ้น หนักขึ้นบนยุทธวิธีที่เปลี่ยนไป คือจากการนั่งฟังปราศัย
กลายเป็นคนทำงานเผยแพร่ ข้อมูลข่าวสารที่แท้จริง และโน้มน้าวหามวลชนให้มากที่สุด

เพราะนี่คือหนทางเดียวที่เราจะได้ประชาธิปไตยที่แท้จริง!
สู้ต่อไปคนเสื้อแดง!