อันความกรุณาปราณี จะมีใครบังคับก็หาไม่...
ขอบคุณพี่น้องเสื้อแดงครับ
by: สายลมรัก วันพุธ20ตุลาคม2553 ภาพถ่าย: หัตถา
อันความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน......
ไม่ นึกไม่ฝันว่า จะทำได้ถึงขนาดนี้ ผมถามกับตัวเอง ก่อนผมออกจาก...เต๊นท์จุดรับสิ่งของบรรเทาภัยพิบัติผู้ประสบภัยจากน้ำท่วม เมื่อคืนนี้
1รถหกล้อ 2รถปิคอัพ พร้อม ถุงยังชีพ จำนวน 300 กว่าชุด ภายใต้ สโลแกนคนเสื้อแดงไม่ทอดทิ้งกัน พร้อมเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์แล้ว ที่จะล้อหมุนจากอนุสาวรีย์ชัยฯ ตอนตีสาม วันนี้
ไม่ ได้ฝันไปนะ กับการรวบรวมสิ่งของบรรเทาทุกข์ จากประชาคมที่มองไม่เห็น ในโลกของสายโทรศัพท์ ไซเบอร์ ไม่ว่า บ้านราชดำเนิน ลูกประชาไท IF TFN จนถึง FB
18 ตุลาคม 2553
ปฐมบท
"เฮ้ย สายลม ไม่คิดจะตั้งเต๊นท์ บริจาคสิ่งของเอาไปช่วยพี่น้องที่เดือดร้อนจากน้ำท่วมบ้างเลยหรือ" เสียงโทรศัพท์ นำเสนอจากพี่สาวที่นับถือกันเป็นการส่วนตัว
คิดสิ...พี่...แต่งานช้างนะ (แค่นึกก็อยากจะถอยแล้ว)
ลองคิดดูว่า ผู้ชายคนหนึ่ง สูง 170 กว่าๆ ตามมาตรฐานชายไทย ดำนิดๆ มีสองมือ สองตา เหมือนบุคคลทั่วไป
ไร้พาวเวอร์ ทุกอย่าง จะจุดพลุ รับบริจาค ตั้งตรงไหน ขอกับใคร ปัญหาที่จะเกิดฯลฯ
"เอา จะลองดู" ผมตอบ...หลังจากพี่สาวแดงจัดผู้แสนดี ร้องขอ ให้ทำในนามของคนเสื้อแดง
"เอ็งเคยบอกกับพี่ไม่ใช่หรือ...อย่าเอาแต่คิดอย่างเดียวไร้ประโยชน์ คิดแล้วทำเลย ทำไปก่อน ปัญหาไปแก้เอาข้างหน้า ถ้าใจเอ็งสู้"
เขี่ยบอล...
ผม ตั้งกระทู้ในสามเว็ปบอร์ดการเมือง นึกถึงกำลังในมือที่เขารักและศรัทธาตัวเราเป็นการส่วนตัว...เอาก็เอา เล็กๆก็ได้ ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้น หากชูธงให้คนในสังคมเห็นได้ว่า พวกข้าเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน
พร้อมประสานงานทางโทรศัพท์ กึ่งจิก กึ่งร้องขอแกมบังคับ...เซ็ทเป็นรูปร่างให้ได้ก่อน
น้องๆทุกคนน่ารัก โดยเฉพาะมือประสาน 10 ทิศ ทั้งน้อง TAN007 แห่งลูกประชาไท ทั้งน้องเขตปลอดการสร้างภาพ ทั้งสหายฝ้ายคำ แห่ง เรดแคมฟรอก...ทั้งพี่น้องที่รู้จักกันในเวป IF หลายๆงานที่เราเคยจัด
ผมเขี่ยบอล เซ็ทงาน ประสานงาน กันทุกๆ 30 นาที
มีปัญหาตรงไหน ต้องแก้ให้ได้ วิกฤติที่กำหนดไว้คือ ถ้าตั้งเต๊นท์บริเวณอนุสาวรีย์ชัยไม่ได้ภายในวันที่ 19 ตุลาคม ทุกอย่างเป็นอันจบ
แต่สิ่งมหัศจรรย์ เกิดขึ้น เต๊นท์ใหญ่ มากางตั้ง ณ บริเวณเกาะกลาง บริเวณฝั่งโรบินสัน ได้ในเย็นวันที่ 18 ได้ ไฟเดินแบบฉุกละหุกได้ ในเวลาเกือบสามทุ่ม
พี่น้องที่ใกล้ชิดกัน นำข้าวของมาบริจาคน้อย ประมาณ ไม่ถึงครึ่งรถปิคอัพ เงินบริจาค หลักร้อย ไม่มีกล่องรับ
ผมบอกกับลุงจุกว่า ขอให้เงินทดรองจ่ายจากกองทุนลุงจุกไปก่อนนะ
งานนี้ทำเพื่อสังคม "ถ้าเจ๊ง ห้ามว่ากัน" (นั่นหมายถึงหนี้เสีย) ลุงตอบกลับมาว่า
สายลม ทำไปเลยผมหนุนเต็มที่
ก็ลองไม่หนุนสิ (ผมนึก)
เรา ต้องเซ็ทกันแบบสับสน ร้องขอให้ต่อเวรถึงเช้ากันฉุกละหุก ของบริจาคให้เอากลับ ป้ายที่สั่งไว้แล้ว และทำแบบทันใจ โดยจอนคูโบต้า ทยอยมา ทุกคนห่วง สายไฟ ที่เราซื้อมาจากงานโอทอป ชุดนั้นราวๆ หมื่นกว่าบาท (ค่าสายไฟ)
ซักสามทุ่มกว่า ปัญหาเริ่มเกิด หลังจากเกือบเกิดตอนห้าโมงเย็น (เนื่อง จากมีตำรวจกองปราบมาจอดรถเยื้องกับที่เราจะตั้งจุด ผมเลยอาสาเป็นกาวใจไปถามว่า พี่ๆมาทำอะไร เขายิ้มๆ บอกมาดูความเรียบร้อยทั่วไป แต่พอคุยกับผมเสร็จพี่เขาเรียก รถฉลากบกมาอีก 3 คัน)
มีเทศกิจกลางคืนรายหนึ่ง มายืนอ่านป้าย พร้อมเกาหัวแกรก ๆ ๆ ๆ
มีชื่อกองทุนคนเสื้อแดงไม่ทิ้งกัน โดยมีชื่อ 4 เว็ปไซต์เด่นหรา ตั้งจุดรับบริจาค
หน้าพี่เขานิ่ว คิ้วขมวด...โทรศัพท์ไปหาใครก็ไม่รู้ ไม่ขาดสาย
พวกเราเริ่มอึดอัด ผมนึกในใจ ถ้ารื้อมีเรื่อง (ซึ่งจริงๆ มันไม่ถูก)
และก็เป็นไปตามคาด พี่เทศกิจ เดินเข้ามาในเต็นท์
คำถามแรก พี่ครับ พี่ขออนุญาตใคร
ทุก คนในเต๊นท์ เงียบกริบ "ไม่ได้ขอครับ" ผมกลั้นใจตอบพอดีเป็นเรื่องเร่งด่วน น้องก็เห็นใช่มั้ยว่าเราจะทำอะไร พร้อมกับยกแม่น้ำทั้งห้า ขึ้นมาชัก
น้องมันคง งงๆ เพราะโดนรุม ชี้แจงจากนักรบไซเบอร์ ไม่ว่า ฝ้ายคำ น้องปลอด ลุงจุก
เขาก็เข้าใจและออดอ้อนในฐานะของผู้น้อยว่า พี่ ผมพวกเดียวกับพี่ ผมขอให้พี่ขออนุญาตอย่างถูกต้องได้มั้ยครับ
ผมตัดบท พรุ่งนี้จะมีหนังสือไปที่เขตราชเทวี น้องวางใจเหอะ รับรองไม่เดือดร้อน...
เรานั่ง มึนก้นทั้งเต๊นท์ แบบว่า เทศกิจและงานความสะอาดในเขต แดงหมด แดงจัด แต่ จริงๆ ระเบียบก็คือระเบียบ
แผนยึดพื้นที่ จึงเกิดขึ้น โดยมีการร่างหนังสือขออนุญาตกันสดๆในเต๊นท์...
พร้อม กำหนด แผนหนึ่ง แผนสอง แผนสาม และแผนสุดท้าย ในการยึดครองพื้นที่อนุสาวรีย์ชัยให้ได้ ได้กำหนดขึ้นคร่าวๆ โดย เสธ. ลุงจุก ฝ้ายคำ อหิงสา และสายลมรัก โดยมีน้องๆนั่งฟังอย่างสนใจว่า "พี่ๆ แม่มจะพากูไปติดคุกหรือเปล่าว๊ะ"
คืน นั้นผมรับมาทำหมด โดยมีอาจารย์แดงรับอาสา ลงนามในผู้ประสานงานแทนแรงงานกลุ่ม ท่ามกลางกำลังใจ จากลุงกับป้า นายท่ารถเมล์ที่นั่งฟังเหตุการณ์อยู่ร่วมกับพวกเรา
สู้นะหนุ่ม พวกคุณมาถูกทางแล้ว
19 ตุลาคม 2553
เช้าแห่งความวุ่นวาย
06.30 น. โทรศัพท์ปลายสาย พี่อาจารย์แดงกลับไปแล้ว...(ไปนอนตอนตี 5)
ผม โทรไปถามอาจารย์แดงว่าทำไมทิ้งเต๊นท์ อาจารย์ตอบมาว่าผมท้องเสีย อีกอย่างผมฝากข้าวของโต๊ะ ไว้กับนายท่ารถเมล์ สองสามีภรรยา ตั้งแต่ตีสี่แล้ว ว่าแล้วแกก็วางสายสลบ
วันนี้ไม่ได้ทำงานแน่ๆ (ผมนึก) มหกรรมโทรจิกทุกอย่างที่ขวางหน้า เริ่มเกิดขึ้น
"อหิงสา ตื่น ๆ ๆ ไปเดี่ยวนี้"
"TAN น้องอยู่ไหน ไม่มีอยู่ที่เต๊นท์ เดี๋ยวเทศกิจแม่มมารื้อเว้ย เดี๋ยวพี่ปริ๊นส์หนังสือเสร็จจะออกไป...ที่เต๊นท์" ระหว่างนั้น การส่ง FAX คำขออนุญาตเริ่มแล้ว
ผมออกจาก Office ในเวลา 08.30 เพื่อเดินทางไปเต๊นท์ หลังจากส่งหนังสือทางแฟกซ์ พร้อมนำตัวจริง (ตั้งใจจะไปยื่นที่เขต โดยนึกคำพูดไว้ว่า จะขออนุญาตด้วยเหตุผลอะไร
แต่ ยังไม่ทันถึงอนุสาวรีย์ชัย น้องปลอด ก็บอกว่า อนุญาตแล้วพี่ทุกอย่าง ทางสะดวก เดี๋ยวพี่เทศกิจเขาจะเอาสำเนาหนังสืออนุญาตไปให้พี่นะ (ขอขอบคุณฝ่ายฝ่ายประสานงานเขต ทุกท่านที่เดินเรื่อง รับเรื่อง ทุกอย่างรวดเร็วทันใจอย่างเรียบร้อย)
เหมือนยกภูเขาออกจากอก ลุงจุกมาเฝ้าเต๊นท์ให้ตอนเช้าพร้อมรับของบริจาค (เนื่อง จากแกต้องพาพี่ยุ แห่งอุดรธานี ไปพบหมอตาในเช้านี้ แต่แกอุตส่าห์มานั่วเฝ้าให้ก่อน) พอลุงจุกไป ผม กับอหิงสาก็เข้าไปถึง มีพี่แอ๋ว แฟนพี่หัตถามาช่วย พี่น้องเราไม่ว่าลุงๆ ป้าๆ พี่ๆ เริ่มเข้ามาดูสถานที่ หลังจากที่เพิ่งจะทราบเมื่อวานว่า "คนเสื้อแดงจะปักธงกันตรงนี้ "ตอนนี้สบายใจแล้วเดินหน้าได้แล้ว...
เราเริ่มดำเนินการ จัดเพิ่มเติมสิ่งที่ขาด น่าชื่นใจที่มีแฟนคลับ ที่อ่านอย่างเดียว ทยอยกันเอาสิ่งของเข้ามาให้
สิ่ง อุปโภค บริโภค เริ่มพอกพูนขึ้นอย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางเสียงโทรมาให้กำลังใจ จาก บก.ลายจุด จากคุณ นที พร้อมอินทรีย์แดง และคณะ
และชาวเว็ปไซต์(thaivoice.org)ที่ไปตั้งโต๊ะถ่ายทอดสด
เกือบ เที่ยง ฝ้ายคำประสานงานมา โดยให้ติดต่อกับแกนนำเสื้อแดงที่สีคิ้ว เพื่อวางแผนว่าจะทำอย่างไรกันต่อไป โดยให้ความเห็นว่า สายลมตอนนี้เราต้องการข้าวเหนียว เนื่องจาก ข้าวเจ้าที่หุงเตรียมไปแจกประทังชีวิตแต่ละมื้อ ลงเรือไปตอนเช้า ไปถึงบ้านเขามันบูด
ผม อึ้งๆ ในเตนท์ มีแต่ข้าวสาร เอางี้ เมิงประชาสัมพันธ์ในเว็ปแล้วกัน ถ้ามันไม่มีใครเตรียมมา กูจะเอาเงินจากกล่องไปซื้อ ซักสามกระสอบ ไม่พอก็เอาที่กองทุนลุงจุก
เออ ๆ ๆ ๆ ตามนั้น มีปัญหาค่อยแจ้งกันอีกทีนึง
ผมประสานกับพี่ๆแกนนำที่สีคิ้ว ถามว่า ตอนนี้ที่ไหนหนักสุด ต้องการอะไร
ปัญหาก็เป็นอย่างที่ฝ้ายคำบอก พี่เขาบอกว่า
ไอ้เรื่องของไม่เท่าไหร่หรอก แต่ชาวบ้านอยากได้กำลังใจ มีแค่ไหนก็เอาของมาแค่นั้น
แต่ขอให้มาถึงสีคิ้วเช้าๆ ไม่เกิน 7 โมง พี่จะพานั่งเรือออกไปดูด้วยตาว่าสาหัสขนาดไหน
ผมขอให้พี่เขาเตรียมเรือไว้ หันมามองของด้วยสายตา มันก็แค่ 1รถปิคอัพ พูนๆ
ได้แค่ไหนก็แค่นั้น 1 คันก็ไปก่อน
และบอกพี่เขาไปด้วยความมั่นใจว่า "ครับพี่คืนนี้ เราจะออกไปอย่างน้อย 1 คันปิคอัพ"
ธารน้ำใจเริ่มทยอยมา
ป้าๆหลายคนที่มาเฝ้าคงคิดเหมือนผม เดี๋ยวมานะลูกป้าจะไปแมคโคร ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสองป้าจะไปทำอะไร
ตอนนี้เกือบบ่ายแล้ว ของเริ่มมาเรื่อยๆ ถี่ขึ้น มากขึ้น ส่วนมากจะเป็นคนเสื้อแดง ในอินเตอร์เน็ททั้งนั้น
มีผู้คนผ่านมาผ่านไป เข้ามาอ่าน แล้วหยอดกล่อง
บางคนก็อะนะ อย่าไปทำเลย พวกเสื้อแดง พูดซะดัง แต่ดันทะลึ่งมาหลบฝนในเต็นท์ที่คนเสื้อแดงเช่ามา
ยิ่งใกล้เย็นยิ่งหยุดไม่อยู่ รถจอดแล้วถอย(ขนของลง)มาหลายคัน ทั้งในป้ายรถเมล์ และเกาะกลาง
ตำรวจจราจร และ เจ้าหน้าที่ ขสมก. หลายท่าน ช่วยอำนวยความสะดวกให้พวกเราอย่างดียิ่ง ขออนุญาตกราบขอบคุณทุกท่ามา ณ กระทู้นี้
แม่ค้าย่านนั้น ถือถุงบริจาคมาคนละถุงสองถุง ตามกำลังทรัพย์ อย่าถามเลยว่าสีไหน มองไปที่ตาก็รู้ถึงหัวใจ
รถ เมล์จอดปุ๊บ กระเป๋าผู้หญิงหอบของตัวเอียงวิ่งลงมา พร้อม ตะโกนว่าน้องๆ ไปรับที่คนขับอีกสองถุง พี่จอดได้แ๊ป๊บเดียว...ไม่มีเวลาจะไหว้ขอบคุณด้วยซ้ำ
มัน เหมือนมีอะไรมาจุกตรงคอ เวลาได้พบได้เจอกับสิ่งดีๆ สายตาคนที่ป้ายรถเมล์เป็นร้อยเป็นพัน มองมาที่จุดรับของของเราเป็นตาเดียวกัน เพราะมันเริ่ม...กองกันสูงแล้ว
ลุงจุกเข้ามาตอนบ่ายหลังจา่กพาพี่ยุไปปรึกษากับหมอเสร็จ
ผมถามลุงจุก ลุงๆจะไปคืนนี้แล้ว สงสัยรถปิคอัพ สองคันไม่พอ
ลุงบอกว่า คุณสายลม พี่กระเพราเอาหกล้อพร้อมน้ำมันมาช่วยหนึ่งคันฟรี เอามั้ยหละ ของพอมั้ย
ผมดูเวลา กับการไหลมาของของบริจาค
ผมว่าพอ ลุงสั่งรถมาเลย
และแล้ว 6 ล้อพร้อมน้ำมันฟรี ก็เดินทางมาจริงๆ
แต่...ใครจะแพ็ค ของเป็นภูเขา ถ้าต้องออกจากที่นี่ตีสาม
ฝ้ายคำเมิงประชาสัมพันธ์ขอนักรบไซเบอร์หญิงด่วน กูจะให้เป็นเลเบอร์ไซเบอร์(แพ็คของ)โดยพลัน
ลูฟฟี่ไปทำป้ายคนเสื้อแดงไม่ทิ้งกัน ถ่ายเอกสาร มา 1 พันด่วน ฟ้าใสไปซื้อถุง+หนังยาง อหิงสา จัดทัพเคลียที่ ผู้ชายกับป้าๆที่เหลือ แกะของแยกประเภท ลุยยยยยยยยยย
และแล้ว นางฟ้าของแท้ก็มา เป็นสิบนาง ทั้งสุภาพบุรุษด้วย (เลิกงานเดินทางมาถึง)
ทุกคนแปรสภาพ เป็นชนใช้แรงงานทันที...แกะ จัด ยัด แพ็ค ขน จนข้าวของมันล้นออกมานอกเต๊นท์
ธาร น้ำใจมาไม่ขาดสาย หนุ่มๆที่ลอยชายอยู่หน้าเต๊นท์ จะเป็นผู้แบกของจากรถที่จอดเอาลงแล้วไป จอดเอาลงและไป เสียดายไม่ได้คุยกันเลย เนื่องจากแช่ไม่ได้ เขาให้จอดเอาของลงอย่างเดียว...หากอยากคุยไปจอดข้างหลัง ช.ม.ละ 30 แล้วเดินมาหา
ด้วยอานุภาพของเน็ท
พี่ๆเอาข้าวเหนียวมาลง เท่าไหร่ืครับ
10 กระสอบ โอวแม่เจ้า 10 กระสอบ
ไม่ต้องรู้ว่าผมเป็นใครหรอก รู้แค่ว่าผมเป็นคนเสื้อแดงก็พอ (พี่เขาตอบ) สุดยอดมาก
ตกค่ำ พี่ ชาติอนุรักษ์ เอาข้าวเหนียวมาลงอีก 4 กระสอบ...ข้าวของอีกเพียบ
ทีนี้ กลายเป็นยิ่งค่ำยิ่งคึก เราเริ่มตื้นตันกับธารน้ำใจ และ ทัพแรก คงออกได้อย่างสมศักดิ์ศรีสมกับวัตถุประสงค์ของพวกเราได้ในคืนนี้
ผมโทรไปยืนยันพร้อมแลกเปลี่ยนเบอร์โทรจุดนัดหมายกับพวกเราที่นั่นอีกครั้ง
เผลอแป๊บเดียว พี่บ้านริมคลองมาหยิก กินข้าวหรือยัง ผมยิ้มๆ มันอิ่มใจ พี่กระเพรา พาไปเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเรือ 3 ชามแล้ว ก็อิ่มแล้ว (ที่กินน้อยเพราะมันอิ่มใจ)
แต่น้องฟ้าใสสิ...ลมใส่ เนื่องจากลืมกินข้าว สงสัยเธอกลัวผมจะเมาท์ทูเมาท์ เลยรีบหายป่วย
เรื่อง เงินบริจาคในกล่อง ผมขี้เกียจนับ เลยไปเรียกสี่สาว จากเว็ปไซด์ที่มานั่งแพ็คของ ให้ช่วยนับจำนวน และแจ้งให้เราทราบ พร้อม เรียกน้องมาอธิบายว่า เราแอ๊ดวานซ์ เงินจากไหน ได้มาต้องคืนที่ยืมเขามาเท่าไหร่...มีรายจ่ายอะไรบ้าง หักลบกลบหนี้จากค่าใช้จ่ายสองวันแล้ว ยอด 4 หมื่นกว่าบาท หักค่าใช้จ่ายไปสองวัน หมื่นกว่าบาท เหลือสองหมื่นกว่าบาท (เข้าใจว่าจะมีคนโพสท์รายละเอียดไปแล้ว)...
ผมออกจากเต๊นท์ในเวลาเดิมเพราะมีงานตอนเช้า เช็คทุกอย่างลงตัว มันไปด้วยวิถีทางของมันอยู่แล้ว
ขอบคุณทีมงานทุกคน รู้มั้ย พวกคุณมันยอดมนุษย์๋
ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ป้าๆ ลุงๆ ทั้งหลาย
และธารน้ำใจทุกเรื่อง
เมื่อ คืนนี้ ผมขอขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เข้าใจ และให้กำลังใจเสมอมา โดยเฉพาะพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่เขาอ่านเว็ปบอร์ดการเมืองมานานแต่ไม่เคยโพสท์ เขาบอกกับผมว่า
"ต้องหนักแน่นนะคุณสายลม ผมขอยกคำพูดที่คุณเคยเขียนไว้มาสอนคุณนะ"
"ศรัทธาเกิดจาการการกระทำ ศรัทธาไม่ได้เกิดจากน้ำลาย"
"พวกเราศรัทธาคุณ เพราะเห็นการกระทำของพวกคุณ จำเอาไว้"
ผมพูดไม่ออกเลย อยากบอกว่า ขอบคุณครับพี่ๆทุกคน ถ้าไม่มีพวกคุณงานทุกอย่างมันก็ไม่มีทางสำเร็จเช่นเดียวกัน
ขอบคุณครับ
เที่ยงกว่า ไปถึงเต๊นท์ วันนี้ผมรับแขกมากกว่าเมื่อวาน เมื่อวานว่าเยอะแล้ว แต่วันนี้เยอะกว่า เพราะลุงจุกยังไม่กลับจากโคราช
วันนี้ได้เจอหน้าค่าตาจะๆ อย่างพี่ สัมมาชน และพี่น้องต่างวัย...(แต่วัยแม่...นะ) เข้าเน็ทโดยให้ลูกเปิดให้
กำลังทรัพย์ กำลังใจส่วนตัวยังมาอย่างสม่ำเสมอ
วันนี้เป็นระบบมากกว่าเมื่อวาน เพราะมัน...ได้บทเรียนสอนกันไว้แล้วว่า แต่ละถุงต้องทำอย่างไร
ทัพแรกยังไม่กลับจากโคราช
แต่ขนมนมเนย น้ำดื่ม ที่เอามาบริจาค และเอามาฝากทีมงานไม่ว่ากาแฟเย็น หมี่กรอบ อาหารต่างๆ พวกเราทีมงานอาสา ขอกราบขอบคุณอย่างสูง
ศนนท. เริ่มเข้ามามีบทบาท
มองไปเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่ง (รู้ที่หลังว่าเรียนอยู่ ม.6) ช่วยงานอย่างขะมักเขม้น เลยถาม อหิงสา ว่าลูกใคร
เลย ทราบว่ามาจาก สนนท. อยากมาช่วย...เป็นเด็กมีอุดมการณ์ แรง ใส ซื่อ จิตอาสา เพื่อสังคม พวกเราเลยได้ลูกชายมาเลี้ยงอีกคนฟรีๆ ที่สำคัญแม่เขาเป็นเด็กโคราช อยากจะไปกับรถ เพื่อไปดูว่าบ้านแม่ตอนนี้เป็นงัยบ้าง เลยบอกให้น้องๆช่วยกันใช้ แต่อย่าลืมให้ตังค์เด็กไว้กินขนมกันด้วย
ตำรวจเพื่อสังคม
บ่ายนิดๆ ตำรวจหญิงรูปงาม สวยทีเดียวหละ มานั่งหลบแดดใกล้เต๊นท์ มีป้ายแขนตัวสีแดงชัดเจนว่า น.1 ไอ้เราก็ งง เอ..มาทำไมกันหว่า สักพัก เห็นรถยกติดป้ายผ้า บก.น.1 (เปิดไซเรน) รวมน้ำใจสู้ภัยน้ำท่วม วิ่งมา รอบๆ เราก็ งง
เหยียบตีนใครอีกหรือเปล่าว๊ะกรู
เลย คุยกับตำรวจหญิง ว่ามีอะไรหรือเปล่า เธอยิ้มหวาน หวานจริงๆนะ บอกเปล่าค่ะพี่ นายให้พวกหนูมาตั้งเวทีบริจาค แล้วก็ชี้ไปตรงโน้น...ฝั่งเซนเตอร์วัน แล้วเธอก็ขอตัวไป ผมมองตามไปเห็นตำรวจหญิง 5-6 นาง หุ่น เช้งกระแด๊ะ ลงมาจากรถตู้ ทราบภายหลังว่ามีเวทีให้ตำรวจร้องเพลง (คอนเสิร์ท เล็กๆด้วย)
เอ...ท่านผู้การแต้ม ของท่านใช้เครื่องขยายเสียงได้ ทำไมเต๊นท์ของพวกผม โทรโข่งมือถือยังไม่ได้เลยอะ
แต่ ก็ขำๆดี พี่น้องเราเดินมาบริจาค บ่นกระปอดกระแปด ฟ้องว่า ป้าก็ถามว่าของกลุ่มเสื้อแดงหรือเปล่า พอบอกว่าไม่ใช่ก็พาเพื่อน สาวเหลือน้อย 5 -6 นาง เดินมาทำตรงนี้แทน
จริงๆไม่เ็ป็นไรหรอกครับป้าที่ไหนก็เหมือนกัน
เท่าไหร่ก็ไม่พอ
บ่ายสาม อาจารย์แดงกับลูฟฟีี กลับจากโคราช มาที่เต๊นท์ ผมก็เลยสอบถามว่า ตกลงเป็นงัยบ้าง อาจารย์ส่ายหน้า...
เท่าไหร่ก็ไม่พอหรอกคุณสายลม
ชาวบ้านมารอ...มากกว่าของ ผมไม่กล้าแจก ต้องให้ผู้ใหญ่บ้านเขาจัดการ คิดดูเราเตรียมของไป 450 ครัวเรือน คนมารอ ตำบลเดียวกว่า 600 ครอบครัว แล้วจะเลือกให้ได้อย่างไร
ผม อึ้ง ๆ ๆ ๆ จริงๆก็คิดไว้แล้วว่ามันไม่พอ หน่วยงานของรัฐบาลโปรดทราบ อย่ามัวแต่เกาะระเบียบ ทำอะไรได้ทำก่อน...ทำเลย ทำโดยไม่ต้องรอเขาสั่ง
แต่เราแค่่ช่วยได้ตามกำลัง คืนนี้อีกรอบไหวมั้ย อาจารย์แดงมองหน้าผม (พร้อมนึกในใจว่า กูไม่ใช่ควายนะ) แต่แกตอบว่า "ไหว แต่ขอไปนอนก่อน" ว่าแล้วแกก็เดินดุ่ยๆกลับไปโรงแรมที่เราเปิดไว้ใกล้ๆกับอนุสาวรีย์ฯ
ผมคำนวณคร่าวๆ ว่า คืนนี้ 2คันปิคอัพหลังคาสูง น่าจะส่งถุงยังชีพได้อีกโข
ลุยได้เลยน้องทุกคน แพ็คของจะออกคืนนี้ ซัก 500 ชุด อะไรขาดไม่ต้องรอ เอาเงินไปซื้อมาอย่าให้ของในถุงยังชีพต่างกัน ขอให้แจ้ง List สิ่งที่ต้องการมา
"ตายเป็นตาย เจ๊งเป็นเจ๊ง" (คุ้นมะ)
ขอลาป่วย
ซัก 5 โมงเย็นอีกขบวนเพิ่งกลับ ทีมลุงจุกลุยน้ำ อันได้แก่คุณมดดำ น้อง นปช. จากอยุธยา คุณสิริวิช จาก IF พี่กระเพราและอีกหลายท่าน แจ้งว่า เพิ่งจะถึงกรุงเทพ ขอพักก่อน ตามสบายครับ ไม่ต้องขอผมหรอก ต่างคนต่างพัก
วันนี้ ปัญหาก็คือ มีรถสองคัน แต่คนขับมีคนเดียว อาจารย์แดงจึงต้องรับบทสำคัญ หาคนขับ รับจ้าง มาขับไปกลับให้ งานนี้เราประสานว่า ทัพที่สองจะออก ตี 3 ถึงตี 4 เหมือนเดิม..ขอให้เตรียมจุดเอาไว้
ลิ้นกับฟัน
การ ทำงาน ต้องมีการเถียงกันบ้าง เห็นไม่ตรงกันบ้าง พูดไม่ถูกหูบ้าง และยิ่งทำงานด้วยจิตอาสา ไม่มีค่าจ้างหละก็ หากไม่เข้าใจในความเป็นตัวตนแท้ๆของแต่ละคน
แม่มโคตรเคลียยากเลย
คืน นี้ผมเคลียไปหลายยก หลายกรณี แต่พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ลุงๆ ป้าๆ น้าๆ อาๆ ทุกคนโอเค...รวมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้ ซึ่งเป็นเรื่องปกติในสังคม
มติที่ประชุม
เอาเป็นวัน...เงินที่ไ่ด้มาทั้งหมด หักค่าใช้จ่ายของพี่น้องที่เข้ามาอาสาช่วยแล้ว เราจะซื้อของทั้งหมดให้กับคนที่ได้รับภัยน้ำท่วม (หลังจากที่ได้คืนเงินที่ยืมมาจากกองทุนคนเสื้อแดงไม่ทิ้งกันของลุงจุก)
เพราะเป็นเงินที่เขาตั้งใจ ให้เพื่อการนี้ (ขอโทษท่าน PizzaRock ด้วย ที่ท่านโอนเงินมา 1 พัน และแจ้งว่าช่วยน้ำท่วม 5 ร้อย ให้ทีมงานกินเหล้า 5 ร้อยนั้น ผมใส่ไปพันเต็มๆแล้วกัน ไว้เลี้ยงเหล้าด้วยเงินส่วนตัวดีกว่า)
คือหมายถึงว่า คืนวันพฤหัสนี้ เราจะลงมติแล้วว่า เงินบริจาคที่เหลือ(จากการกันทุนไว้เพื่อขบวนรถ 8 คันที่จะเดินทางไปโคราชในเช้าวันเสาร์แล้ว) จะซื้ออะไรเท่าไหร่ ก็คือซื้อให้หมดเงินเลย จะได้ไม่มีอะไรค้างคาใจกันในภายหลัง
นั่นคือ วัตถุประสงค์ของโครงการ
23.00 แพ็คของเสร็จ ทัพสองพร้อมเดินทาง
ถุงยังชีพ 500 กว่าชุด ประมาณ เกือบ 520 ชุด เต็มรถทั้งสองคัน น้ำดื่มอีก 80 เปอร์เซ็นต์ที่กองอยู่ ถูกยกขึ้นรถ
วันนี้ผ่านไปด้วยดีอีกวันหนึ่ง
ไอ้ปุ้ย (อหิงสา) พรุ่งนี้มารับเวรเช้าด้วยนะ
หนูอีกแล้วหรือพี่
เออ...ไม่ใช่เอ็งแล้วจะเอาใคร
ปล. ขอบคุณคุณเล็ก มากๆครับสำหรับ เสื้อกอล์ฟ และมักกะโรนี อร่อยที่สุดในโลก
ขอบคุณพี่น้องสุภาพสตรีชาว IF ที่ยังสามารถแปลงกายเป็น เลเบอร์ไซเบอร์หญิง ได้อย่างคงเส้นคงวา ในการแพ็คของ
ขอบคุณ น้อง ศนนท. ที่มาถามว่าต้องการแรงงานมาช่วยมั้ย
ขอบคุณทีมงานทุกคน ขอบคุณทุกกำลังใจ
ขอให้ผลบุญนี้ จงดลบันดาลกลับไปหาพวกคุณทุกคน
ปักธงตรงนี้!!! เราน้ำหนึ่งใจเดียว..."คนเสื้อแดงไม่ทอดทิ้งกัน" (2)
ปักธงตรงนี้!!! เราน้ำหนึ่งใจเดียว..."คนเสื้อแดงไม่ทอดทิ้งกัน" (3)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น