ผมอยู่แดนไกลก็มิใช่สุขกายสบายใจอะไร..
อยากกลับไปช่วยกันต่อสู้ให้ได้รับชนะโดยเร็วจะแลกด้วยชีวิตผมก็ยอมไม่เคยคิดละทิ้งอุดมการณ์สักนิดเดียวจะแลกด้วยชีวิตก็พร้อมแล้ว..
แต่พอมาเห็นพี่น้องคนเสื้อแดงออกมาว่ากันไปว่ากันมาพยายามโจมตีซึ่งกันและกันตลอดเวลา..
...
ผมเสียใจมากมีอาการท้อใจเหมือนกัน..
ทำไมพวกเราไม่ก้าวข้ามให้พ้น..
ใครจะสู้แนวทางใหนมีความคิดสู้เช่นไรก็ปล่อยเขาเราไม่ว่ากัน..
ขอเพียงให้พวกเราก้าวเดินถึงเป้าหมายและเส้นชัยที่วางไว้ร่วมกัน..
นั่นคือประชาธิปไตยของประชาชนที่แท้จริงโดยไม่มีใครหรือพวกหน้าใหนมาใช้อำนาจกดขี่ข่มเหงเอารัดเอาเปรียบกลั่นแกล้งพี่น้องประชาชนเรา..
ประชาชนเป็นเจ้าของประเทศที่แท้จริง ใครจะมายิ่งใหญ่กว่าประชาชนไม่ได้..
หยุดเถอะนะครับ..
พอเถอะนะครับพี่น้องของผมทุกท่าน..
ผมขอกราบแทบเท้าทุกท่านงามๆด้วยใจจริง..
ศัตรูของพวกเรามิใช่พวกเดียวกัน..
ใครจะสู้ถึงแค่ใหน..
ใครจะสู้สั้นอย่างไรใครจะสู้ยาวเพียงใด..
ก็ถือว่ามีหัวใจเสียสละออกมาสู้แล้ว ต้องขอขอบคุณหัวใจพวกเขาด้วยด้วยซ้ำไป..
จะมากจะน้อยก็ไม่ว่ากันสู้แค่ใหนก็มีน้ำใจที่ออกมาเสียสละร่วมกันเราไม่ว่ากัน..
ส่วนใครจะสู้ยาวร่วมกับพวกเราจนกว่าจะถึงวันเปลี่ยนแปลงของประเทศไทยร่วมกับแรมโบ้และพี่น้องเราอีกมากมายก็ขอกราบเรียนเชิญครับ..
หยุดการต่อว่ากันเถิดนะครับ..
อย่าให่พวกเราเสียขวัญกำลังใจไปมากกว่านี้อีกเลย...
ฝ่ายอำมาตย์มันจะหัวเราะเยาะเราที่มันทำให้พวกเราแตกแยกกันได้ตรงตามแผนการของพวกมันที่วางเกมส์ไว้..
จงเข้มแข็งยืนหยัดอดทนมั่นคงจิตใจต่อไปนะครับสู้ไม่มีคำว่ายอมแพ้ครับ...
ด้วยดวงจิตขอคารวะพี่น้องเราทุกคน..
แรมโบ้ อิสาน"คนพลัดถิ่น"
http://www.internetfreedom.us/thread-16079.html
เราคนไทยต้องรักกันครับ
ตอบลบ