แดงเชียงใหม่

กราบสวัสดี พี่น้องทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือน Blog นปช.แดงเชียงใหม่ ขอเรียนชี้แจงสักนิดว่า เรา ”แดงเจียงใหม่” เป็นกลุ่มคนชาวเจียงใหม่ที่เคารพรัก กติกาประชาธิปไตย ต่อสู้และต่อต้านเผด็จการทุกรูปแบบ อยากเห็นประเทศชาติภายภาคหน้า มีความเจริญ ประชาชน รุ่นลูกหลานของเราอยู่อาศัยอย่างร่มเย็นเป็นสุขในประเทศของพวกเราเอง ไม่มีกลุ่มอภิสิทธิ์ชนกลุ่มใดมาสูบเลือดเนื้อ แอบอ้างบุญคุณเฉกเช่นในยุคนี้ที่พวกเราเห็น การที่จะได้รับในสิ่งที่มุ่งหวังก็ต้องมีการต่อสู้แสดงกำลังให้สังคมได้รับรู้ และเพื่อที่จะให้กลุ่มบุคคลที่มีอำนาจในปัจจุบันได้เข้าใจในสังคมที่ก้าวหน้าเปลี่ยนแปลงไป ไม่อาจฝืนต่อกระแสการพัฒนาของโลก การต่อสู้ร่วมกับผองชนทั่วประเทศในครั้งนี้ เรา " แดงเจียงใหม่ " ได้ร่วมต่อสู้ทุกรูปแบบ และ ในรูปแบบที่ท่านได้เข้ามาร่วมอยู่นี้ คือการเผยแพร่ข่าวสารต่อสังคม

เรา " แดงเจียงใหม่ " ขอเชิญชวนร่วมกันสร้างขวัญ และกำลังใจให้เพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมกัน


"อันประชาสามัคคีมีจัดตั้ง
เป็นพลังแกร่งกล้ามหาศาล
แสนอาวุธแสนศัตรูหมู่อันธพาล
ไม่อาจต้านมวลมหาประชาชน"

.

วันจันทร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2553

แฉขบวนการจ้างคนร่วมชุมนุมกับคนเสื้อแดง รู้แล้ว(อำมาตย์)จะหนาว !!!







โดย BIG RED-JOE
http://www.internetfreedom.us/showthread.php?tid=1936


ใครจะมาชุมนุมฟรีๆ ไหนจะต้องเสียรายได้งานประจำ ไหนจะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายจิปาถะ ไหนจะต้องนอนกลางถนน กินข้างเต้นท์ มันต้องมีอะไรเป็นค่าตอบแทน ถึงจะคุ้ม ยิ่งต้องมานั่งรอ นอนรอเขามาปราบ ไม่รู้จะตายโหงวันไหน ค่าจ้างก็ควรจะแพงมากพอที่จะเสี่ยง


นี่คือ ความคิดของคนที่ขาดประสบการณ์ชีิวิต ขาดจิตวิญญาณเสรี เอาจิตระดับของตัวเองมาวัดคนอื่น เอาความมักได้ที่จะทำทุกอย่างต่อเมื่อได้ผลประโยชน์ุคุ้มค่า มาวัดจิตใจของคนอื่น

จะบอกให้เอาบุญนะ เพราะได้เข้าไปสอดแทรก สืบทราบ นานเป็นปีๆ ว่า คนเสื้อแดงเนี่ยเอาเงินมาจากไหน ถึงได้ยอมมาชุมนุม


คนไทยที่อาจจะขาดโอกาส ขาดความรู้ แต่ไม่ขาดสติปัญญาที่จะวิเคราะห์ไตร่ตรอง หาเหตุหาผล รักความเป็นธรรม รักคนอื่น อาจจะมากกว่ารักตนเองด้วยซ้ำ มีจิตวิญญาณเสรี เป็นตัวของตัวเอง พวกเขาจะทนไม่ได้ที่จะกระโจนเข้าหาปัญหา เพื่อช่วยเหลือคนอื่นๆ เขาจึงต้องมาร่วมชุมนุมเพื่อแสดงพลังว่า เขาไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว รับไม่ได้กับความงี่เง่า ไม่เป็นธรรม


แต่นั่นแหละ เขาต้องเสียเวลาทำงาน ยิ่งคนที่มีรายได้รายวัน ก็ยิ่งต้องคิดหนัก อยากไปก็อยากไป รักเพื่อนพ้องน้องพี่นักหนา แต่ทำไงดีจะได้ไปฮึกเหิมกับเค้าบ้าง

ก็ต้องหาคนจ่ายเงินให้น่ะซี


แล้วใครล่ะเป็นคนจ่าย


เมื่อคนมีปัญหาเหมือนๆกัน ก็ต้องปรึกษากัน หากพอมีโอกาส ก็จัดโต๊ะจีนดีไหม เอากำไรจากโต๊ะจีนนี่แหละเป็นค่าใช้จ่ายที่จะไปชุมนุม ประกาศโต้งๆเลยว่า ค่าอาหารน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่คิดแพงเพราะอยากได้กำไรเยอะๆ คนที่มีหัวใจเดียวกัน ก็โดดมาซื้อโต๊ะ บางคนซื้อหลายโต๊ะ แจกญาติมิตรอีกต่างหาก


ชาวบ้านที่ไม่มี่ทุนพอที่จะจัดโต๊ะจีนได้ ก็คิดออกว่า น่าจะทอดผ้าป่าสามัคคี จัดกันเกือบทุกตำบล คนใส่ซองๆละ1บาทก็มี คนรวยหน่อยก็ใส่ซองละห้าพัน หมื่นนึง พระคุณเจ้าก็ช่วยเหลือเป็นธุระให้ จนชาวบ้านได้เป็นคนเสื้อแดงเต็มตัวกันทั่วหมู่บ้าน


ที่เป็นองค์กร มีคณะกรรมการก็จะมีการรับบริจาค โดยจัดตู้รับบริจาคไว้ใกล้ๆเวที ไม่น่าเชื่อว่า วันหนึ่งจะได้เป็นหมื่นๆบาท เพราะคนขับรถเบนซ์ จะเดินเข้าใส่ตู้คนเดียวหนึ่งหมื่นบาทด้วยความเหนียมอาย อายตรงที่รักความเป็นธรรมนักหนา แต่ไม่กล้าออกหน้า เพราะเป็นนักธุรกิจ อยากไปชุมนุมก็ปลีกตัวไม่ได้ นอกจากหยอดเงินใส่ตู้แล้ว ยังรีบออกตัวว่า ผมไม่มีโอกาสไปช่วย อายเหลือเกิน ก็ขอช่วยเล็กๆน้อยๆเท่าที่ตัวเองจะทำได้


นอกจากช่วยเงินแล้ว ยังไม่นับคนที่คอยโทรมาบอกว่า ช่วยมารับของหน่อย มียา มีเนื้อหมู หนึ่งร้อยกิโล ปลาหมึกห้าสิบกิโล จะบริจาค เรื่องน้ำดื่ม อาหารแห้ง ข้าวสารนั้นไม่ต้องพูดถึง มีคนบริจาคเหลือเฟือจนกลายเป็นโรงทาน คนจะแดงหรือไม่แดงก็มีสิทธิ์มาทานฟรีได้ตลอด เพราะเราเป็นเพื่อนร่วมโลกเดียวกัน


ยังไม่นับการรับบริจาคตามแหล่งชุมชนต่างๆ พ่อค้าแม่ค้าในตลาดสดจะกระตือรือร้นที่จะยัดเงินใส่มือให้กรรมการ มากบ้างน้อยบ้างตามฐานะ แล้วก็ออกตัวว่า คราวนี้ฉันไปไม่ได้ จะให้ลุกไปแทน แล้วกลับมาผลัดเปลี่ยนให้แม่ไปมั่ง


ไม่นับการทำเสื้อแดงสารพัดรูปแบบ สินค้าแดงสารพัดชนิด ออกขาย คนขายก็จะรู้สึกเขินที่จะสารภาพว่า ต้นทุนตัวละสามสิบบาท แต่ขอขายตัวละ 150 บาทนะ เพราะจะเอาเงินไปชุมนุมกันที่กรุงเทพฯ คนซื้อเลยควักให้ห้าร้อยบาท บอกเอาไปเลยตัวละห้าร้อย แต่ขอธงแดงแถมละกัน


ขนาดนี้แล้ว สส.เอย นักการเมืองท้องถิ่นจะอยู่เฉยได้อย่างไร ก็ต้องควักกระเป๋าช่วยกันตามอัธยาศัย ไม่งั้นอายชาวประชาตายเลย แล้วนักธุรกิจที่แอบช่วยอีกเยอะแยะ คนละแสนมั่ง หลายหมื่นมั่ง กระซิบว่า ผมก็ไปนอนราชประสงค์มาสองรอบแล้วนะ


คนเป็นกรรมการไม่ต้องพูดถึง นอกจากเหนือยสายตัวแทบขาดแล้ว พอวิกฤตก็ควักเงินจากกระเป๋าให้ไปก่อน โดยยังไม่ได้ขอ ผบ.ที่บ้าน บางคนจ่่ายไปแล้ว พอจะซื้อข้าวกิน ล้วงกระเป๋าซ้้ายขวา หาตังค์ไม่เจอซักบาทเดียว เลยต้องขอพรรคพวกช่วยเลี้ยงข้าวให้พอรอดไปได้หนึ่งมื้อ หมดงานทีก็ต้องมาทำบัญชีว่า มีหนี้เพิ่มขึ้นเท่าไรแล้ว


พอได้เงิน ก็ป่าวประกาศว่า ่ใครอยากไปชุมนุมให้มาแจ้งความประสงค์ไว้ ใครมีรถก็เอารถไป จะช่วยค่าน้ำมัน ใครไม่มีรถไป ก็มารอขออาศัยรถคนที่เขายังไม่เต็มคัน เอ๊ะ อย่างนี้เขาเรียกว่าจ้างหรือเปล่านะ บางทีคนมากจริงๆ กรรมการก็จัดรถทัวร์ให้ กรรมการบางท่านขับรถปิคอัพมาจากบ้านดีๆ พอมาถึงพบว่า คนจะไปชุมนุมมากกว่าจำนวนรถที่จัดไว้ให้ ก็ส่งกุญแจรถตัวเองให้ใครก็ไม่รู้ขับพาคนที่ตกค้่างไปจนครบทุกคน แล้วก็เดินมาทำหน้าแหยๆ ขออาศัยซ้อนท้ายมอไซด์พรรคพวกไปส่งให้ที่บ้าน เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ความรัก ความไว้เนื้อเชื่อใจ ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันขนาดนี้


บรรยากาศของคนที่ยอมให้ใครก็ไม่รู้ ไม่เคยเห็นหน้า ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า มานั่งแออัดยัดเยียดบนรถของตัวเองจนถึง กทม. มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย ทำไมพวกเขาถึงลืมที่จะระแวง ระวังคนแปลกหน้า ทำไมแค่บอกว่า เป็นคนเสื้อแดง เขาก็เต็มใจเหลือเกินที่จะช่วยเหลือกันไม่เลือกหน้าเลย

แล้วอย่างนี้ ศอฉ.จะทำไงดี


จะทำบัญชีรายชื่อท่อน้ำเลี้ยงไหวมั้ยเนี่ย มันเป็นล้านๆคน จะฆ่าตัดตอนคนจ้างซะ พวกคนจนหน้าโง่จะได้หายซ่าส์ มาชุมนุมไม่ได้ แต่จะฆ่าหมดหรือ


มันอันตรายจริงๆ ขบวนการนี้ เพราะเจ้านายคนสั่งให้มาชุมนุมนั่นน่ะ มันแอบอยู่ในทรวงอกด้านซ้ายของพวกเขา หัวใจนั่นไง!!!


หัวใจที่กว้างใหญ่เกินร้อย หัวใจที่มีความรักมอบให้แก่คนอื่น ไม่เห็นแก่ตัวเหมือนพวกนั้น พวกที่เอาเปรียบ รวยเงินแต่จนน้ำใจ จนความคิด จนประสบการณ์ และจนที่สุด คือ จนสติปัญญา จนคิดไม่ออกว่า คนเสื้อแดงมาชุมนุมนี่รับเงินค่าจ้างมาจากใคร


.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ผู้ให้ข้อมูลร่วมกัน