จดหมายเปิดผนึกถึงประชาคมธรรมศาสตร์

Thu, 2010-08-05 01:19

อดีตนักศึกษารหัส 4703680183 และ 4704611898

ถึงประชาคมธรรมศาสตร์...

เราเขียนจดหมายฉบับนี้หาพวกคุณด้วย เหตุผลเริ่มแรกง่ายๆ ว่า สถานการณ์บ้านเมืองในยามนี้ ชวนให้เรานึกถึงคำขวัญอันโด่งดังของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ที่ว่า “ธรรมศาสตร์มีเสรีภาพ ทุกตารางนิ้ว”

เอาเป็นว่าเราจะไม่ถกเถียงว่าทุกวันนี้ มันมีหรือไม่มีในความเป็นจริงอย่างไร แต่เราเลือกจะมองโลกในแง่ดี ว่าคำขวัญดังกล่าวนี้คงเป็นจริงอยู่บ้าง และสิทธิเสรีภาพคงจำหลักอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ระดับหนึ่ง

แต่ให้ตายเถอะ ถ้าเป็นอย่างนั้น...พวกคุณทำอะไรกันอยู่หรือในเวลาแบบนี้ เวลาที่สังคมทั้งสังคมอยู่ในสภาพถูกลิดรอนสิทธิเสรีภาพไปมากมาย เราได้ยินแต่เพียงความเงียบกริบดังจนน่าตกใจ

หรือพวกคุณสนใจแต่เสรีภาพกันในรั้วมหา ลัยอันสูงส่งของพวกคุณ สนใจแต่เฉพาะในตารางนิ้วของมหาวิทยาลัย โดยไม่สนใจสิทธิเสรีภาพของสังคมทั้งสังคมแล้วกระนั้นหรือ? เราอยากถาม ว่า การไม่มีสิทธิเสรีภาพของคนอื่นไม่เกี่ยวอะไรกับพวกคุณเลยหรือครับ? หรือคิดแค่ว่าพวกคุณไม่โดนทำอะไรก็ดีแล้วนี่? พวกคุณไม่ได้เป็น “แดง” “เป็นผู้ก่อการ” ก็ไม่เห็นต้องเดือดร้อน?

ดีแล้วหรือครับที่คิดจะแลก “ความสงบเรียบร้อย” ด้วยสิทธิเสรีภาพ ที่คนหลายรุ่นต่อสู้กันมา จนอย่างน้อยมันก็ลงหลักในประชาธิปไตยไทยระดับหนึ่ง

แน่ละ มันก็มีเส้นของมันอยู่ สิทธิเสรีภาพก็ควรมีขีดจำกัดของมัน ถ้ากระทบ รุนแรงกับคนอื่นมากไปก็ไม่ควร แต่คุณไม่เห็นหรือในนามของ “ความสงบเรียบร้อย” “ความมั่นคง” “ปรองดอง” เส้นของสิทธิเสรีภาพเองก็กำลังถูกรุกล้ำทำลาย

เวลานี้ คนหลายกลุ่มในสังคมไทยยังไม่มีแม้แต่เสรีภาพในการที่จะถกเถียงและหารือถึง กรอบของเสรีภาพทางการเมืองเลย ไม่ต้องพูดถึงสิทธิเสรีภาพที่จะวิพากษ์วิจารณ์ สิทธิเสรีภาพที่จะแสดงความ คิดเห็น สิทธิเสรีภาพที่จะบอกว่าเราไม่เห็นด้วย สิทธิเสรีภาพที่จะตะโกนบอกว่าประเทศไม่เป็นประชาธิปไตยที่ตรงไหน กำลังมลายสูญไปในหลายเดือนที่ผ่านมา คุณตาบอดหรือแกล้งทำเป็นไม่เห็นกระบวนการละเมิดสิ่งเหล่านี้ครับ

คุณไม่เห็นนักเรียนนักศึกษาออกมาถือป้าย แสดงความคิดเห็นอย่างสงบ แล้วถูกเรียกตัวไปสอบสวน ส่งเข้าสถานพินิจ แล้วยังต้องเข้ารับการบำบัดจิตอีก คุณไม่เห็นการที่ส่งทหารไปค้นตามบ้านช่องของพลเมือง คุณไม่เห็นการกวาดจับคนไม่เลือกหน้าเข้าห้องขัง คุณไม่เห็นการเที่ยวไล่ปิดสื่อไม่เลือกหน้า ขอให้ดูเป็น “แดง” หน่อยก็พอ มีด้วยเหรอครับ กระบวนการเหล่านี้ในระบอบ “ประชาธิปไตย” (แม้จะไทยๆ แบบไหนก็ตาม) รัฐธรรมนูญไม่มีความหมายเลยไม่ใช่หรือครับภายใต้พรก.ฉุกเฉินที่เป็นอยู่

คุณจำประโยคของวอลแตร์ไม่ได้เหรอครับ"(แม้น) ข้าพเจ้าไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ท่านพูด แต่ (ข้าพเจ้า) ขอปกป้องสิทธิในการพูดของท่านด้วยชีวิต" ไม่ใช่หรอกหรือครับว่าการถูกละเมิดสิทธิเสรีภาพของคนอื่น ก็เท่ากับสิทธิเสรีภาพของเราถูกละเมิด การรักษาไว้ซึ่งสิทธิเสรีภาพของคนอื่น ก็เท่ากับรักษาไว้ซึ่งสิทธิเสรีภาพของเราด้วย ไม่ว่าคนอื่นคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม สีไหน ชาติพันธุ์ไหน ศาสนาไหน ความคิดความเชื่อแบบไหน การหายไปของสิทธิเสรีภาพของเขา ก็เท่ากับของเราหายไปด้วยไม่ใช่หรือครับ? พวกคุณสอนเราเองไม่ใช่หรือ?

หรือสำหรับประชาคมธรรมศาสตร์ สิทธิเสรีภาพของสังคมไม่มีความหมายอีกแล้วหรือครับ

ถ้าเช่นนั้นเลิกกล่าวอ้างหรือจัดงาน รำลึก 14 ตุลา เถอะครับ จัดไปก็อาจแค่เปลือกนอก และกระพี้เปล่าๆ ขณะแก่นแกนของพวกคุณหลุดร่วงไปหมดแล้ว...