โดยปุ๊ก พันระวี
เช้าวันรุ่งขึ้น แดงไชยปราการมารับถึงเชียงดาวตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า เพื่อพาำไปหม่ำมื่อเช้าให้เต็มอิ่มก่อนปั่น ปั่น ปั่น
พอปั่นรอบเมืองไชยปราการแล้ว แดงฝางก็จ่อคิว มารับถึงที่ พาไปปั่นรอบเมืองฝาง แสดงพาวว์
ก่อนพาไปหลับนอนผ่อนพัก แดงเชียงรายมานอนคอยที่ฝางเลย คอยหิ้วปีกไปเชียงรายต่อ(ตลอดเส้นทางน่ะ ถนนหนทางไม่มีอะไรมาก นอกจากขึ้น-ลงดอยลูกแล้วลูกเล่า
เสียดายปุ๊กคนงามกลับก่อน เลยอดฟังแป๊ะครวญเพลงเสียงนิ่มๆ (ขนาดเครื่องเสีัยงพื้นบ้านนะ) กระชากใจสาวน้อยสาวใหญ่ดอยเชียงดาว
ยิ่งเวลาพูดคุย บอกเล่าเรื่องราวที่พานพบด้วยเสียงเรียบราบ ทุ้มนุ่มนวล แต่บาดลึกกินใจ จนคนฟังเงียบกริบ เก็บทุกคำพูดแห่งความจริงแท้ไว้ในหัวใจ
เห็นได้ชัดว่า การเล่าเรื่องราวด้วยท่าทีจริงใจ เป็นกันเอง กระตุ้นจิตสำนึกของผู้คนได้ผล ยิ่งกว่าการปราศรัยด้วยการตะเบ็งเสียง ใช้คำรุนแรง ท่าทีดุดันเป็นไหนๆ
มะรูดี ณประเทศทุยก็ได้แสดงความคิดเห็นบนอัลบั้มรูปภาพของ Pat PatamaHa ด้วย
มะรูดีเขียน
"ปั่นสองล้อตะบึงป๋อเส้นทางเหนือ..ความอ่อนเพลียเกิดขึ้นบ้างเดี๋ยวจางหาย..เมื่อได้เห็นการต้อนรับจากหญิงชาย..มันสลายในบันดลคือความเพลีย../..ภาระกิจของพวกเราคือไล่เหี้ย..พี่น้องเหนือตาสว่างคือเหตุผล..อีกสิทธิขั้นพื้นฐานความเป็นคน..ประชาชนจะต้องมีเท่าเทียมกัน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น