ฟ้า...กับ วิบากแห่งสังคมบ้า
____________________________________________
วิบากแห่งสังคมบ้า
บนอัตตาท้าทายทำลายสิ้น
ความดื้อรั้นจึ่งเดิมพันเอาแผ่นดิน
ตวัดลิ้นพ่นลมแห่งความลวง
สำเร็จแล้วฤาความใคร่ได้เสพสม
บนความทุกข์ระทมที่ใหญ่หลวง
แห่งมหาประชาชนคนทั้งปวง
ที่ติดบ่วงใต้หลุมดำ ช้ำ ลำเค็ญ
แม้นปีนป่ายตะเกียกตะกายกันสุดฤทธิ์
บ่วงโซ่รัดแน่นสนิทนับร้อยเส้น
ผูกอาญาบ้าระห่ำเกินจำเป็น
ได้รู้เห็น ก็ใจหาย แทบวายวาง
แหงนมองฟ้าแสงเจิดจ้าตาแสบร้อน
จะอ้อนวอนเวทนาจากฟ้าบ้าง
ฟ้าก็หม่นมืดมิดปิดหนทาง
ประกายแสงสุกสว่างจางหายไป
แม้นกริ่งเกรงก็มิอาจจะก้มหน้า
แหงนมองฟ้าบางคราฟ้าสดใส
ดูเหมือนว่าฟ้าจะปลอบประโลมใจ
เกิดความหวังครั้งใหม่ไม่สงกา
แหงนมองฟ้าเวลาสางฟ้าอ่อนแสง
สีส้มแดงดุจสวรรค์เหนือชั้นฟ้า
ภาพที่เห็นเช่นลำแสงเมตตา
เปี่ยมล้นกรุณาเกินกว่าใคร
จึ่งวางจิตวางใจให้กับฟ้า
เมฆใหญ่น้อยลอยมาเหมือนอยู่ใกล้
ครั้นเอื้อมมือไขว่คว้า...รู้ว่าไกล
ฟ้าอยู่ในภาพสวรรค์อันเรืองรอง
แหงนมองฟ้าหม่นมัวก็ตัวสั่น
ฟ้าพิโรธเลื่อนลั่นสนั่นก้อง
เมฆทะมึนมืดดำสร้างทำนอง
สายฟ้าฟาดตวาดร้องเริงระบำ
.......................................................................
หมายเหตุโดยไม่ต้องถามหาความหมายและคำอธิบายใดๆ
"ฟ้าคลุมดิน"
Unter
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น