การระลึก/ไว้อาลัยวีรชน "สี่แยกคอกวัว 10 เมษายน 2553"

การระลึก/ไว้อาลัยวีรชน "สี่แยกคอกวัว 10 เมษายน 2553" จัดขึ้น 1 วันหลังจากความพยายามล้อมสังหารครั้งของรัฐบาลทรราชย์

ผมเขียนบทกวีนี้ในคืนงวนที่ 10 หลังจากกลับจากสี่แยกคอกวัวในเวลาประมาณ 21 นาฬิกาเศษ เนื่องจากปัญหาสุขภาพ และแพ้แก๊สน้ำตาตั้งแต่ช่วงเย็น:

สดุดีจิตใจวีระอาจหาญ
10 เมษายน 2553

สิบเมษาฟ้าฉาน
หมู่มารกระเหี้ยนกระหือ
จู่โจมโหมกระพือ
อำนาจร้ายอำมาตยา

มุ่งร้ายแลหมายขวัญ
จิตอาธรรม์เมาตัณหา
กลุ้มกระโจนเข้าเข่นฆ่า
เลือดผู้กล้าสิหลั่งนอง

จวนจ้าฟ้าจะดับ
เดือนจะลับดาวจะหมอง
ดินด้าวทั้งหาวพร้อง
แต่ล้วนพื้นทะมึนกาฬ

วันคืนที่คล้อยเคลื่อน
ร่วมผองเพื่อนประจัญบาน
หยัดโค่นเผด็จมาร
ประกาศก้องประสานชัย

สองมือจักสร้างชาติ
ทวงอำนาจอธิปไตย
คืนไทให้ปวงไทย
สังคมใหม่ใช่เลือนราง

สามัคคีประชาชน
โถมถั่งตนมิอาจขวาง
มุ่งมั่นในเส้นทาง
แห่งถนนมวลประชา

หมื่นแสนอุปสรรค
จะถามทักสิ้นกังขา
แค้นทาบพสุธา
แจ้งกระจ่างสู่เรืองรอง

จิตใจอันหาญกล้า
แหละทายท้าด้วยมือสอง
เกรียงไกรเสียงกู่ร้อง
แห่งสงครามประชาชน...

สงครามประชาชนจักต้องชนะ...

นายชั้นทุนน้อย
11 เมษายน 2553