เสนอชื่อ คุณสมยศ พฤกษาเกษมสุข
เข้ารับรางวัลโนเบลสันติภาพของโลก
จากการต่อสู้กับอำนาจเผด็จการทหาร
และอำนาจเผด็จการนอกระบบประชาธิปไตย
เอารางวัลนั้น มาตบหน้าประชาธิปไตยแบบไทยๆ
(อำนาจอยู่ที่กู พวกมึงจงฟัง)
......................................................
มนุษย์เรามักสายตาสั้น
ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ตรงหน้า
และมุมมองแคบต่อสภาพสังคมของตนเอง
สิ่งนี้คือข้อจำกัดของมนุษย์มาตลอดประวัติศาสตร์
และในอนาคต
เมื่อมนุษย์กลับมามองสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต
ก็จะได้แต่สงสัยว่า สิ่งที่มนุษย์ในยุคสมัยนั้น
คิดหรือทำมันช่างไร้เหตุผลสิ้นดี
ทำไมเรื่องแค่นี้คนยุคนั้นไม่เข้าใจวะ
มันเข้าใจยากตรงไหน?
โลกของเราจึงเคยมีการฆ่าล้างเผ่าพันธ์,
มีกฏหมายแบ่งแยกสีผิว, ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์เลือกตั้ง,
การเซ็นเซอร์ข้อมูลข่าวสารโดยรัฐ, ศาสนจักร
ซึ่งลงโทษคนที่บังอาจบอกว่าโลกกลม
ก็ใช่สิ มนุษย์เราสายตาสั้น
และมุมมองแคบ-นี่คือคำสาป
เราต่างถูกจำกัดด้วยบริบทในประวัติศาสตร์
ของยุคสมัยที่เราอยู่ทั้งนั้น
เราจึงมีคนมากมายที่ไม่เข้าใจ
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตรงหน้า
และพยายามฉุดรั้งหรือฝืนการเปลี่ยนแปลงนั้น
แต่แน่นอนว่าโลกคงไม่พบจุดจบ
กับแค่เพราะโรคสายตาสั้นนี้ของมนุษย์
อย่างที่เห็น เราไม่ได้ขุดรูอยู่ถ้ำ ไม่ได้บูชาไฟ
โลกไม่ได้แบน ศูนย์กลางจักรวาล
ไม่ได้อยู่ที่ยอดเขาพระสุเมรุ
เพราะในทุกยุคทุกสมัยเช่นกัน ที่จะมีคนกลุ่มแรกๆ
ที่เริ่ม"มองเห็น" ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่นั้น
มันช่างไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย
แล้วเค้าเหล่านั้นจะเริ่มเสาะแสวงหา
คำตอบใหม่-ความเป็นไปได้ใหม่
ขณะเผชิญแรงต้านมหาศาลจากโลกใบเก่า
แน่นอน การเปลี่ยนแปลงทุกระลอกใหญ่ของโลก
ย่อมมีคนขัดขืน คนแกล้งหลับ
คนหาผลประโยชน์ หรือเหยื่อ
ประวัติศาสตร์จะบันทึกช่วงเวลานี้ไว้ว่าอย่างไร?
ผู้คนในอนาคตจะมองเราเป็นใคร
คนที่เข้าใจความเปลี่ยนแปลง
หรือแค่ตัวตลกในประวัติศาสตร์?
คำตอบล่องลอยอยู่ในสายลม...
กับ Doungchampa Spencer ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ตรงหน้า
และมุมมองแคบต่อสภาพสังคมของตนเอง
สิ่งนี้คือข้อจำกัดของมนุษย์มาตลอดประวัติศาสตร์
และในอนาคต
เมื่อมนุษย์กลับมามองสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต
ก็จะได้แต่สงสัยว่า สิ่งที่มนุษย์ในยุคสมัยนั้น
คิดหรือทำมันช่างไร้เหตุผลสิ้นดี
ทำไมเรื่องแค่นี้คนยุคนั้นไม่เข้าใจวะ
มันเข้าใจยากตรงไหน?
โลกของเราจึงเคยมีการฆ่าล้างเผ่าพันธ์,
มีกฏหมายแบ่งแยกสีผิว, ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์เลือกตั้ง,
การเซ็นเซอร์ข้อมูลข่าวสารโดยรัฐ, ศาสนจักร
ซึ่งลงโทษคนที่บังอาจบอกว่าโลกกลม
ก็ใช่สิ มนุษย์เราสายตาสั้น
และมุมมองแคบ-นี่คือคำสาป
เราต่างถูกจำกัดด้วยบริบทในประวัติศาสตร์
ของยุคสมัยที่เราอยู่ทั้งนั้น
เราจึงมีคนมากมายที่ไม่เข้าใจ
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตรงหน้า
และพยายามฉุดรั้งหรือฝืนการเปลี่ยนแปลงนั้น
แต่แน่นอนว่าโลกคงไม่พบจุดจบ
กับแค่เพราะโรคสายตาสั้นนี้ของมนุษย์
อย่างที่เห็น เราไม่ได้ขุดรูอยู่ถ้ำ ไม่ได้บูชาไฟ
โลกไม่ได้แบน ศูนย์กลางจักรวาล
ไม่ได้อยู่ที่ยอดเขาพระสุเมรุ
เพราะในทุกยุคทุกสมัยเช่นกัน ที่จะมีคนกลุ่มแรกๆ
ที่เริ่ม"มองเห็น" ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่นั้น
มันช่างไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย
แล้วเค้าเหล่านั้นจะเริ่มเสาะแสวงหา
คำตอบใหม่-ความเป็นไปได้ใหม่
ขณะเผชิญแรงต้านมหาศาลจากโลกใบเก่า
แน่นอน การเปลี่ยนแปลงทุกระลอกใหญ่ของโลก
ย่อมมีคนขัดขืน คนแกล้งหลับ
คนหาผลประโยชน์ หรือเหยื่อ
ประวัติศาสตร์จะบันทึกช่วงเวลานี้ไว้ว่าอย่างไร?
ผู้คนในอนาคตจะมองเราเป็นใคร
คนที่เข้าใจความเปลี่ยนแปลง
หรือแค่ตัวตลกในประวัติศาสตร์?
คำตอบล่องลอยอยู่ในสายลม...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น